Güzel bir yaz günüydü.O gün nedense zaman geçmek bilmiyor herşey kızı boğmaya yetiyodu.İnternete girmeyi düşündü belki zaman geçer birazda dalga geçerdi.sürekli takıldığı sohbet kanalına girdi.Bir ara kızı etkileyen biri konuşmaya başladı.Şiir gibi konuşuyo,kızı kendisine çekiyodu.Öylede oldu.Ona kalbinin anahtarını teslim etmek istiyor,hayatım demek istiyordu.Çok geçmeden genç delikanlı kızı farketti.Konuşmaya başladılar.Artık birbirlerinin hayatlarındaydılar.Genç kız deliler gibi seviyo,gün geçtikçe daha çok bağlanıyodu.Onu üzen o kadar çok şey varken genç delikanlı onun nefesi herşeyi olmuştu.Herşeye rağmen birbirlerinden kopmamak için sıkıca bağlandılar.Aralarında o kadar uzaklık varken;sevgileri herşeyi yenmişti.Genç kız ve genç delikanlı birbirlerini göremeselerde birbirlerinin seslerini duymak bile onları bu diyarlardan götürüyodu.Birbirlerinden ayrılmak istemiyolardı.Sadece ölüm onları ayıracaktı.Kendilerine ve herkeze verdikleri bir sözdü.Ölüm onları ayırabilirdi.Ama ölüm bile korku vermiyodu sadece ölümdü gücü yetmezdi bu sevdaya;onların sonu ölüm gibi acı vermeyecek mutluluktan ağlatacaktı.herkeze işte biziz diyecek ve deliler gibi sevecek hiçbir gücün aralarına girmelerine izin vermeyeceklerdi.Ne olursa olsun aşklarını öldürmeyecek canları gibi sahip çıkacaktı.Genç kız hayatının anlamına bir teşekkür borçluydu.her zaman yanında olup onu desteklediği için evrenin sonsuzluğunda teşekkür etmek istiyordu.TEŞEKKÜR EDERİM BİTANESİ HAYATIMA ANLAM KATTIĞIN İÇİN SONSUZ TEŞEKKÜRLER.....