Dosta arkadaşa çok ihtiyacımız olduğu bu günlerde gerçek dostun dost olduğunu nasıl öğrenebiliriz,kimlere güvenmeliyiz hep dostum dediklerimizden yanlışlar görüyoruz acaba kendimizdemi yanlış yaşıyoruz hep karşıdanmı bekliyoruz vermeyimi almayımı yoksa menfaatçe yaşamayımı seviyoruz , dost görünüp düşmanlıkmı besliyoruz acaba lafıda fazla uzatmadan kıssadan hisse hikaye tadında bildiklerimi duyduklarımla birleştirip yazıyorum...

Her gün ağabeyine benimde dostlarım var senin dostların gibi diye söylermiş
Bir gün ağabeyine bunları tekrarlayınca tartışma başlamış aralarında ve sınav yapalım o halde senin mi dostların dost benimi dostlarım dost demiş .
Koyunu kesip çuvala koymuşlar, küçük kardeş sırtlanmış kanlı çuvalı koyulmuş yola,en sevdiği arkadaşının çalmış kapısını.
Açmış dostu bakmış sırtında kanlı bir çuval, hemen yüzüne kapıyı çarpmış, şaşırmış oğlan, en sevdiklerini birer birer dolaşmış tepkileri hep aynı olmuş dost bildiklerinin. Dönmüş eve ağabeyine hadi birsen dene demiş oda al sırtına çuvalı git şu adresteki dostuma başım belada de benim gönderdiğimi söyle, gider adrese çalar kapıyı açar dostu bakar ki sırtında kanlı çuval hemen içeri alır nedenini niyesini sormadan arka bahçeye çukur acar gömerler kanlı çuvalı düzenlerler üzerini eski toprakla, üç beşte çiçek dikerler belli olmasın diye…
Çocuk döner eve ağabeyine seninki dostmuş der ve ağabeyi hayır daha belli değil git şimdi geri yoktan bir kavga çıkar ikide tokat at birazda hakaret et bakalım kanlı çuval ortaya çıkıyor mu der. Çocuk gider yoktan bir kavgayla iki tokat atar birazda hakaret ettikten sonra durur ve sorar ağabeyime bir sözün var mı der sinirli bir şekilde, tabi ki var selam söyle ağabeyine iki tokatla çiçek bahçesini satıp dağıtmazmış de der ve sınav biter, çocuk dersini almıştır artık ve o günden sonra her tanıdığına dost demez …

Kıssalanıp hisselenmişizdir umarım...Okuduğunuz ve yorum yaptığınız için teşekkürler...

(((:-...Emrul...2008