İşte bu akşam gerçekten öldüm!

Bittim, tükendim, yıkıldım ben bu akşam.

Gördüm ya silinmişliğimi yoksanmışlığımı, değerimi gördüm ya!

Sana mı?

Yok sana hiçbir lâfım.

Sen kendine yakışanı yaptın.


Buymuş daha doğru deyişle sana yakışan, sen buymuş, bu kadarmışsın da ben bilememişim meğer. Ama meşhur darbı meseldir; kişiyi nasıl birsin…

Ne diyebilirim, ne denir ki böylesi bir durumda? Duygularımı hele ki çektiğim acıyı ifadede öylesi acz içindeyim ki, üstelik kelimeler de benden ziyade biçare. Kabına sığamıyor oysa yüreğimdekiler ve daraltısı, duyguları, özlemi, acısı, isyanı, her nesi varsa böylesi anlara özgü.

Ve o kahrolası çaresizlik. Nasıl da bağlıyor eli kolu, nasıl da eksik, nasıl da yaralı ve yarım bırakıyor insanı bilemezsin.

Bu güne dek kimseye beddua etmedim ben. Ama sana edeceğim, hem de ağzımı doldura doldura edeceğim. Yüreğimden kopup gelerek, yüreğimin yangınıyla birlikte o alevler seni de sarsın, yanmak neymiş, neymiş aldanç sevdalar, yalanların büyüsünde yıkanmanın daha bir kirletişini, nasıl yaralar açtığını üstelik gör diye edeceğim. Günlerce gözyaşı dökmek ne demekmiş, uyku tutmamak ve kıvranmak neymiş soğuk yataklarda, bil diye. Bir lokma geçmemek boğazdan ve açlığını bile hissedememek, hatta yaşadığını bile diye edeceğim.

Bir başka cehennemde de sen yan diye edeceğim.

Günün her saati dualarıma paydaş etmeyeceğim seni bundan böyle, Tanrıya emanet ederek ellerinden tutsun her anında, yanında olsun dileyerek.

Beddualarımda olacaksın bundan böyle en akla gelmez, en yenmez, yutulmaz, en
katlanılmaz, dayanılmaz!

Her kıvranışında, her inleyişinde acılarla, her bir yara açılıp büyüdükçe kan revan içinde,

Her gün biraz daha kirlenip aklanamadıkça, onurun sevdanla at başı süründükçe çamurlar, irinler akıntısıyla ve sardıkça cehennemi kıskandırası alevlerin her bir kolu tüm bedeninle birlikte yüreğini, kıvrandıkça özlemle çaresizliğin sarmalında en dayanılmazıyla, hiç nedenler, niçinlerde gezinme.

Bil ki tüm çektiklerin bana yaşattıklarının bedeli.

Bil ki bedel ödemedesin sahte sevdalarına.

Bil ki yalanlarının büyüsü seni sardı bu defa hiç bozumsuz.

Ve de daha bu başlangıç, bunu da bil. Çünkü ömrüm oldukça seninle olacak beddualarım.

Bu güne dek dualarım olduğu gibi. Her gün daha bir artarak, her gün yenileri eklenerek, hep peşinde olacak her nereye gidersen git, her kiminle olursan ol seninle olacak.

Bil ki her saniye sana beddua etmekteyim ve sen iflâh olamayacaksın.

Dayanılmazlığında acıların ve buluncuna vardığında yanlışının, af dilemelere de gelme sakın.

Af etmeyeceğim seni.

Bu defa çok yandı canım çünkü.