...ve Titania hiçbir şey söylemeden arkasını döner.

Ama oberon, Titania’nın kafasını çevirip tekrar kendisine bakmasını diler... Çok şey mi istemektedir?..

Titania karar verip verememekte dahi kararsızdır. Oberon’un sözleri zihninde yankılanmaktadır. Yüksek... Daha yüksek... Oberon’a döner.

Oberon tam Titania’nın gözlerinin içine bakacakken kafasını hafifçe öne eğer; kafasını tekrar -utangaç bir şekilde- kaldırdığında karşısında Titania’nın gülmekte olan yüzünü görmek istercesine. Ve utanarak başını kaldırır.

Oberon’un yüzüne bakınca hiçbir ifade bulamamıştır Titania. Sadece gözlerinde bir damla mahçupluk... Yeterli midir?

Titania yeterli olduğunu düşünüyorsa eğer... Halbuki daha fazlasıdır; çok daha fazlası...

Varolan son gücü değildir belki Titania’nın. Ama ikisi için de yetecğine emin olmaktan çok uzaktır. Beklemektedir... Oberon’un ağzından çıkacak her söz, her söz Oberon’u saklandığı yerden çıkarmaya kanınca yetecek gücü verebilecektir.

Kelimeler Oberon’un dilinde kifayetsiz kalmaktadır. Oysa dökülse sözcükler birer birer dudaklarından, nasıl da bir kifayete kavuşacaklardır.

Zaman durmuş Titania’yla Oberon arasında. Öylece... Kifayetsiz... Bir duvar örülmüş onlar fark etmeden; zaman tükenmiş.

"Duvar kırılır da zaman tekrar işlemeye devam eder belki..." Derin bir iç çekiştir. "Berlin’de dahi kalmamışken, yıkılsın tüm duvarlar!"

"Tut şu balyozu Oberon..."

"Vurdum son darbeyi..."



...



Tanrının kepekleri dökülüyor. Gökyüzünde bembeyaz puantiyeler dans edercesine süzülüyor. Titania seyir halinde; seyrederken bu harikulade manzarayı, bir dilek tutmasını ister Oberon’dan.

Beyaz masumiyetin rengidir derler. Ve ince bir masumiyet örtüsü kaplıyor yeryüzünü, inceden. Üzerine biraz kırmızı, ne de iyi giderdi. Aşkın demeye dilim varmıyor, sevginin rengi; ama asla masumiyetin kayboluşunun değil... Gözlerini hafifçe kapatıp kalbinin ta derinlerindeki sesi dinleyen ve dileğini dileyen Oberon, aynı şekilde Titania’nın da bir dilek tutmasını ister.

Kıyaslamadan, rastgele çeker, tutar içlerinden bir tanesini. Dipsiz dilek kuyusuna gönderir. Artık Titania’nın dileği de Oberon’unki gibi sonsuz yıldızlardan bir tanesidir.

Düşer de o yıldızlar yeryüzüne, gerçekleşir belki dileklerimiz...




28.12.2006 / 00.18