bir çocuk var içimde ele avuca sığmayan .çocuk birgün orman da yürümeye başlar kalınlı inceli bedenli açaçlar içinde yeşil çimen kaplı bir patikadır bu bıraz yürüdükten sonra yorulur oturur bir kayanın üstüne .kuru bir çalı alır eline gizemli ormanın içindeki yabani hayvan sesleri gelir kulağına ürperin içinin suskunlugu bozulur birden .neyi aramaktaydı bu sessizliğin içnde.neden arkadaşların yanıda değildi neden doğduğu şehrin kaldırımları yerine bu ürkütücü ormanda yürüyordu yapayanlız

bu derin düşünceler içindeyken güçlü bir yel esmeye başlar orman sanki üşümüş gibi titler döker yapraklarını .çocuk artık kendinin yetişkinlik yolunda ilerlediğini anlar bu kendindeki değişimin onu kendini tanıma ihtiyacı duyduğu içindi yanlız kalmak istemeside bu nedendendi sovuk yel esiyor terlemiş bedenini soğutuyor,azda olsa üşütüyordu onu .bu anı ölümsüzleştirmek istedi çocuk kalın bir ağaç buldu ve baş harfini kazıdı ağaca sonra ılık bir tebessümle bir isimdaha kazıdı ağaca .yüreyi hisseder olmuş delikanlımızın severmi olmuş yoksa kimsecikler yoktu yanında ama yinede yüzü kızarır hatta kendi isminin yanına yerleştirdiği ismi yazarkan etrafa defalarca bakmıştır bu onun sırrıdır artık kimsenin bilmediği .kimbilir belki baylaşıcaktır bu anısını ismin sahibiyle.ilk aşkım der delikanlımız elini gezdirir harflerin üstünde .

ekizo...

devamı gelicek içimdeki çocuğun...