Benim insan ilişkilerimde mâneviyata verdiğim değerden olsa gerek, biraz farklılıklar vardır . İnsanlara yaklaşımım maddeden soyutlanmıştır, mânâ içerir.
İnsanlar var her şeyi onlar bilir. Her şey onlarda vardır. Bilgiçlikte de üzerlerine yoktur. Kimseden aşağı kalmayı içlerine sindiremezler de. Yaşantı deseniz; "siz hayat mı yaşıyorsunuz" derler. Onlar en güzelini yaşıyorlardır. Karşısındaki ile konuşurken öyle küçümser tavırlar hâkimdir. Kendini beğenmişlik hat safhadadır. İğreniyorum o tip insanlardan. Kompleksten ezilen, hep de içlerini kemiren bir şeyler bulan zavallılar onlar.

Biz de evvel Allah kendimize göre yaşıyoruz bu hayatı. Biliyoruz demeden. Hep bilgiye ve öğrenmeye açık. Kendi var olduğu değerlerle yetinen. Mütevazı bir yaşantıyı seçmiş, alçak gönüllü, kalender yaşayan insanlarız. Fakat hep rahat ve huzurlu. Küçük olmaktan memnun, hiç öyle öne çıkmadan, sade kahve gibi ufacık, küçücük karıncalar gibi yaşıyoruz.

’’Siz yükselmek istediğiniz zaman yukarı bakarsınız. Bense, aşağı bakarım; Çünkü yükselmişim .’’ Nietzsche

Yalnız; ta uzaklarda gecenin karanlığında, gökte duran bir yıldız ve bir göçmen kuşu gibi yurdundan çok uzaklarda, şaşaadan uzak, yapayalnız, sessizce yaşarız. Erdemli, şerefli yaşamaktır ilkelerimiz.

Hani senaryo yazılmıştır, baş aktör oynar rolünü. En baba karakterdir canlandıracağı. En mert tiptir sahneye yansıyacak olan.

İşte biz gerçek hayatta yaşadık bunları, bu karakterleri. Oynamadık, bizim yaşam tarzımız oldu; dürüstçe... Mert, faziletli yaşamak.

Namerde boyun bükmeden hep dağlar gibi dimdik durduk. Hiç eğilmedik, bükülmedik, dökülmedik.

Şerefsizler, alçaklar, kötüler de oynandı o sahnelerde. İşte o karakterleri de gördük biz hayatta. Esas olanın suret değil mânâ olduğunu, kabukların özü muhafaza ettiklerini de okuduk .Öylesine bulanmadan donmadan akmayı da öğrendik Mevlânâ´dan .

"Kralım demekle kral... Âlimim demekle de âlim olunmaz. "

"Ahlaksal eylemlerimizin amacı mutluluktur . Ahlaki mutluluğa erişmek ise ancak bilgi ile mümkündür. Bilgi insanları doğru eylemelere, bilgisizlik ise yanlış eylemlere götürür. Bilgidir ki insanı ancak mutlu, ahlâklı ve erdemli yapar. " Sokrat


Bir gün evine polisler gelirler ve Sokrat´ı tutuklarlar . Tam götürürlerken hanımı polislere seslenir; " O’nun suçu yok ki, niye götürüyorsunuz ? " der. Sokrat hanımına döner aynen şöyle der; " Sen rahat ol. Suçum olsa da götürselerdi daha mı iyiydi . "

Çevremizdeki bilgiçlik taslayan, bir ……. bilmeyen zavallılara öyle bakıyorum. Kasılmaktan bir taraflarına kramp girecek nerdeyse.

Ben diyorum ki şu yasadığım ömrümde insanların kalbinde ne kadar yer ettim? Sen ne kadar yer ettin? Benim evlatlarım ne kadar yer edecekler? Herkesin bu soruyu kendine sorması gerekmiyor mu?

Yurdumun birçok yerinde beni hatırlayıp anan, sevenlerim var. Onlar iyi ki varlar. Olmasalardı hayatın anlamı olmazdı zaten.

Öylece bir kenarda durayım, gerilerde, hiç kimse demesin; şuyu var, buyu var. Malda mülkte gözüm yok. Zenginlik de istemiyorum. İste benim sahip olduğum zenginliğim de bunlar.

Sevenlerinin gönlünde yer etmek, iyi bir insan olarak anılmak en büyük zenginlik ve böyle yaşayıp, bu dünyadan öyle rahat huzur dolu göçmek. Allah cümlemize hayırlı ömür versin inşallah.

Gürül gürül, sütten ırmak gibi akan bir derenin kenarında olmalıyım. Tıpkı bir annenin kucağında uyuyan bebek gibi uyuyayım. Çiçeklerin rengârenk görüntüleri olsun. Sonra alıp başımı gideyim. Gün boyu gece demeden yürüyeyim. Uzaklara varayım. O yüce dağların şahikalarına tırmanayım. İksir gibi, buz gibi sular içeyim kaynaklardan. Sessizliği dinleyeyim. Sonra o uzaklara bakıp; bağıra bağıra aşk şarkıları söyleyeyim.

Benim dünyam ne güzeldir
Bir bilseniz
Bir bilseniz
Ah! Bilseniz içimdekileri...

---

BİZ DÜNYADAN GİDER OLDUK
KALANLARA SELAM OLSUN
BİZİM İÇİN HAYIR DUA
EDENLERE SELAM OLSUN / YUNUS EMRE



Fikret Şimşek