Bir vazgeçiş öyküsü yaşadığım… Yıllara meydan okuduğum senelerim… Geçmişimde yaşadığım duygularım… Aşkım
… Bir vazgeçiş sinyali dudaklarımın kuruluğu… Bir vazgeçiş öyküsü sildiğim hayatım… Boşluğumdaki karanlık yolda giden bir ben… Herşeyin adı o kadar çok küçük yazıldı ki bir gün çıkagelirsin diye… Ama sen bilemedin.. Yaşatmadım sana bu…. Önce geçmişimi sildim… Sonra umutlu yarınlarımı… Parlayan pırıl pırıl gözlerimi kaybettim… Değerlerimi kaybettim… Bir hayalim vardı… Hep derdim ya ’senli benli’… İşte onları sen öldürdün ben göz yaşlarımla gömdüm. Gözyaşlarımla veda ettim sana… Bir el salladım sen görmeden içimdeki sana… Seni ‘Seni Seviyorum’ larla bıraktım olduğun yerde… Bense son elimi salladım ve bir daha arkama dönüp bakamadım… Sana gözyaşlarımla, duyamadığın hıçkırıklarımla veda ettim… Bir vazgeçiş öyküsü başladı yüreğimde… Hayatımdaki herşeyden vazgeçtim… Seni bulduğum karanlık yola saldım kendimi… Yüreğimde bir acı… Ellerim titriyor Yoruldum, tükendim… Pes ettim… Acaba hangi adımda yere yığılacağımın hesabını yapıyorum… Zamanlar sensiz işliyor artık… Alışmaya çalışacagım sensizliğe… Ve diyorum ki’ sen hep kalbimde kalacaksın bu yürek seni sevmekten vazgeçmediki’ vazgeçmeyecekte sen olmasanda......