Bir sen birde kocaman dünyam vardı hep üzerine hayaller kurduğum
Her seferinde yitik düştüğüm zamanlar çercevesinden dünyaya baktım.
Hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim kendimi,kalabaklıklar arasından mahcup ,buruk bir yüz gecti diye tanıyacaklar beni.o eski halimden bir tebessüm kalacak geriye.
Geriye koşup etrafa sacılan yıllarımı toplamak isteyeceğim biliyorum ama yine hayal kırıklığı yine göz yaşı eşliğinde sabahları göreceğim ...yine yalnız , yine yalnız .
Güneş güzel ışık güzel ...her şey güzel ama görebilirsen.şimdi o gözleri arıyorum.
Sessiz harflere yüklediğim olumlu cümlelerimi kaybettim ben , şimdi bulsam ne ye yarar.
Söyleyemediklerimi anlatsam kim duyar?
İçimde ölen biri var,uzanamadığım... tutamadığım biri var.
Yağmuru seven ama şemsiye açmak zorunda olan biri var içimde.
Kazanamadığım savaş var , yaşayamadığım hayat var içimde .
Doğacak güneşleri olan bi çocuk var soğuk elleriyle.
Kaybetmeyi öğrenmiş başarı tablosu var...

Belki bir kapıda yığılmış
Belki başka hayatlara yolculuğa çıkmış olacağım
Nefretim yok ama bu büyüyen, içime sığmayan gözyaşlarıma yer bulamadım.
Bu hayatta kendime sıfat koyamadım,
Bir cümlenin öznesi olamadım,
En acısıda sana layık olamadım...
Yerine ne bir dost ne bir kardeş nede bir ahbap koyabildim.
Bi tek senin yerini dolduramadım.
Buna ne şiiirlerim ne her gün dinlediğim şarkılar ne de kurduğum hayaller çare oldu.
Hiç bir şey avutmadı beni anlayacağın.

Mutluluk : yüzümdeki yamalı sevinçler sandım.
Huzuru ise en güzel rol sandım .

ECEM AYDIN