Eğitimin en güzel dönemi A B C yıllarıydı. Ali’nin koştuğu, topu tuttuğu, Ayşe’nin kalemi verdiği zamanlar okulu en çok sevdiğimiz günlerdi. Çünkü öğreniyorduk. Her şeyi bilen öğretmenimizi , tahta sıraları, mazot kokan sınıfları, tebeşir tozlarını çok seviyorduk. Öğrenecek ne çok şeyimiz varmış meğer, ve öğrenmek ne kadar da güzelmiş...
Yarının çok şey ifade ettiği ama yalnızca bugünü yaşadığımız tek çağdı çocukluğumuz. Bugünü hatta bu anı yaşamak için ne kadar inatçıydık. Çocukluk inadı o günü o gün yaşamaktır. Bir şey istiyorsak eğer onu şimdi istiyoruzdur...
Yarının bugünden daha önemli olduğunu bilmediğimiz için çok mutluyduk. Bu mutluluğu elimizden almak için çok uğraştılar. Bugünün yerine yarını, yaşamanın yerine yarın yaşamayı öğretmek için ne çok çaba harcadılar.
Büyüyorduk, yalnızca okul sıralarımız değil korkularımızda büyüyordu. Yarışa dönüyordu her şey. Önemli olan koşmak değildi, bitişe önce gitmekti. Artık öğrenmiyor, sınavlara hazırlanıyorduk.
Ne çocuktuk, ne de büyümüştük. Ne bugündü yaşadığımız, ne de yarın. En çok bocaladığımız, en çok kazandığımız, en çok kaybettiğimiz yıllardı.
Dün akşam Hacettepe Üniversitesinin bahar şenliklerine katıldım. Yeni türkünün eski türkülerini dinlerken gençleri gördüm, gençliğimi anımsadım. Bir bilseniz ne kadar coşkuluydular ve ne kadar mutlu... vizeler bitmişti, finaller başlayacaktı. Bir sınavın yorgunluğu , başka bir sınavın telaşı arasında verilmiş üç günlük bir mola. Üç günlük de olsa gençtiler, çılgındılar ve heyecanları vardı. Konser bitiminde omuzları çökmüş bir halde yurt odalarına dönerken gençleri gördüm, gençliğimi anımsadım. Konser bitmişti ve yarış okuluna dönüş yapılıyordu.
Lise ikide matematikten aldığınız notu kaçınız hatırlıyorsunuz? Oysa ilk elini tuttuğunuz kızı, arkadaşlıklarınızı, dostça paylaşımlarınızı? O günlerden kaç fotoğrafınız var duvara asmaya değen? Yani kaç günün altını çizdiniz? Peki ya kaç günün üstünü?
Bizim bugünlerimizi çaldınız
Yarın yarın yarın diye
Bırakın onlar çocuk , onlar genç
Ne yarını
Onlar bugün çocuk, bugün genç
Tabi ki çalışacaklar, tabi ki okuyacaklar.
Hiç öğrenmek için okudunuz mu ?
Biz hep geçmek için yaptık bunu
Ders geçtik, sınav geçtik,
Genç geçtik, hayat geçtik,
Şimdiyse çooook geçtik.

ALİZARİN- Ankara - 2004