Nasıl da mutluyduk. Allah a hep dua ederdim. Mutluluğumuz hiç bozulmasın diye. İşe giderken akşamı zor bekliyordum. Biliyorum sen de.. Nafakamızı alır almaz, şen şakrak evin yolunu tutardım. Her akşam öyle özlerdim ki seni. Zile basınca hemen açardın kapıyı. Biliyordum hep kapının arkasında idin. Sarılırdık birbirimize.
Ta ki o mel’un kazaya kadar..Ayaklarım tutmuyor.. Ayaklarım yok. Ben artık hiç bir işe yaramıyorum. Bacaklarım hissetmiyor.Yalnız kaldığımda hıçkırıklarımı tutamıyorum.Bana bakmak zorunda değil diyorum defalarca. Allah’ım keşke ölseydim. Ölseydim de ona bu acıları tattırmasaydım.Kendime kızıyorum, kaderime isyan ediyorum, o hiç bir şey demiyor.Bağırıyorum, çağırıyorum, beni terk etsin diye, o hiç bir şey demiyor. Gün gün eriyip bitiyor, o hiç bir şey demiyor.
Sabahları beni alnımdan öpüp, çıkıyor. Temizlik işleri filan. O çıktıktan sonra benim isyanlarım başlıyor. Her an, her saniye, her gün. Çekilir mi bu azap. Sigaramı izmaritine kadar içiyorum. Oda dayanılmaz bir koku. Ben hissetmiyorum. Zaten neyi hissediyorum ki? Mapushanenin bahçesinde volta atan biri olabilseydim keşke. Bilirdim ki bir gün bitecek. Bir gün her şey normal olacak. Şimdi hiiiç bir şeey olmaayyaacaak. Yeter. Ah sen de terketseydin ya beni. Sen ne biçim insansın bee. Belki de ben seni terkederdim, yerimde sen olsaydın. Seni çook seviyorum. Çookk. Dayanamıyorum. Allah’ım günden güne eriyor. Korkarım ince hastalığa yakalanacak üzüntüden. Ama yanımda anne şefkatinde. Keşke olmasan. Olmasan da sürünsem. Atsam kendimi dışarı. Fırtınalı bir havada, sürüne sürüne kendimi bir arabanın altına atsam. Öyle yarım yamalak değil, tastamam. Bitirmecesine. Keşke gelse,bağırsa, vursa, çıt çıkarmam, tekmelese, kedi gibi sinerim köşeye. Kaderim bu derim. Çekmek zorunda değil ki. Böyle yapsa daha kolay olurdu. Hayır o ne yapıyor. Yorgun argın gelip, önce alnımdan öpüyor. İşte bu beni kahrediyor. Hatırımı soruyor. Ortalığı topluyor. Bana yemek hazırlıyor. Öpme, hatırmı da sorma, bırak herşey öyle kalsın. Aç kalayım, gebereyim. İstemiyorum. İnan ezildim ağırlığından, bittim. Sen kaderini bana terkedemezsin. Sen benim gibi yarı yatalak birine mahkum olamazsın. Olmamalısın. Lütfen, lütfen beni seviyorsan, beni terket. Seniii çoook seviyorum. Beni terket. Yavaş yavaş ölmene dayanamıyorum. Lütfen beni terket, seni çok seviyorum. Beni terk et.

Ayhan Kibar