Söz verdi uyuyacak.Peki nasıl?
Hele birde yağmur yağınca daha bir zor oluyor dalışları.Şimdi babası olsaydı,anneside böyle geceleri çalışmazdı.Ninniyi falan hiç görmedi ama en azından yanında olurdu.

Sinan çocuk,hep bir ağızdan söylenen marşların en can alıcı yeri gibi.Okulada gidiyor,bakkalada.Bakkal amcası ona veresiye defteri bile açtı.El sıkışıldı,anlaşıldı.Yaz gelince iş aramasına falan gerek yoktu.Bu devirde böyle dürüst kalfamı vardı canım.

`Oğlum kalkmışmı?`
`kalktım anne`

`ayakkabılarım?`
`çekmecede`

Annesi çoktan izin verdi ama o giymiyor,bahçede olur ama sokak çok çamurlu.Herzaman yeni ayakkabısı olmazki insanın.Işıklılarından birde,topuğuna basınca sertçe karanlıkta belli oluyor.O yüzden geceleri daha çok seviyor,geceleri oynuyor.

Arada bir yolu düşerse,şöyle bir süzer oraları.Gelen geçen tanırmı?Nerden tanıyacak.
Kaç sene geçti üstünden.Annesinin çığlıkları,mahalleli,sonra bakkal amcası elinden tuttuğu gibi aldı götürdü onu.Ne verdilerse yemedi,ağladı korkudan.

Yazıyorum,bitmedi