Yüzünün bir yarısına hüzün ektim çocuk… Diğer yarısında gül rengi akşamsefaları… Yüzünün hangi tarafından hayata, hangi tarafından aynalara bakmak isteyeceğini sen belirleyeceksin artık. Bir yanı hüzündür çünkü hayatın bir yanı mutluluk. Ne olmak isteyeceksen o olacak kaderin, o yüzden başını hep dik tut…

Karşına çıkan kızların saçlarından akacak umut, sıra sıra peşinde koşturacaklar seni yahut. Aşka kelimelerinin sığmayacağını anladığın anda başlayacaksın işte böyle yazmaya. Ne söylesen üç noktanın gerisini getiremeyeceksin. Ve ne söylesen sevdan adına yetiremeyeceksin.

Asker olacaksın günün birinde. Ben oyalı mendillere sileceğim gönlümden akanları. Ardından döktüğüm suya akıtacağım gözümün gerisinde kalanları. Özleyecek, bekleyeceğim. Sen hayatın ile bir ilgili pek çok kararı asker ocağında alacaksın. Vatan aşkını, Ata aşkı ile birleştirip düşman ile çarpışacak, alnı ak zaferler kazandıracaksın…

Ve yuva kuracaksın sende zamanı geldiğinde. Bir de kızım olacak sayende… Elin ekmek tutacak, eşinin yüzü aydınlanacak seni her gördüğünde…

Evladın olduğunda anlayacaksın sende herkes gibi, içinin en ince telinin titrediğini. Hastalığında başında tutacaksın nöbetini, sağlığında sırtında taşıyacaksın Tanrı’nın sana hediyesini… Onunda yüzünün bir yarısına hüzün, diğer yarısına akşamsefaları ekeceksin çocuk… Hayata neresinden bakması gerektiğini fısıldayacaksın kulaklarına.

Ve bileceksin ki, anne ve baba olmak kula bahşedilmiş en kutsal görevdir bu hayatta…




Elif SEZGİN