ANKARA KARLAR ALTINDA

Bir zamanlar seninle tanıştığım günleri hatırlıyorum
O günün ilk ışıklarıyla içim ısınmıştı yine
Ama hala soğukluk vardı
Ankara karlar altındaydı

Elimde bir kırmızı bir gül vardı
Ama sadece bir taneydi
O da bil ki senin içindi

Saçım sakalım birbirine karışmıştı
Kimse tanımıyordu beni
Her geçen acı acı bakıyordu
Zavallı yoksul diyorlardı

Ankara karlar altındaydı her yer bembeyazdı
Gelecekten umudum sevdiğimden haber yoktu
Sevdiğim duyuyor musun beni
Üşüyorum karlar üstünde bu kış mevsiminde
Seni görmek istiyorum
Gazeteler altında kalmadan önce
Ankara karlar altında bense kanlı gazete

Ve soğukta bir kalabalık toplanıyor
Herkes meraklı meraklı bakıyor
Bir elimde resmini bir elimde kırmızı gülü buluyorlar
Ankara karlar altında

Toprak
15 NİSAN 2005