’Işıklarla oynamayın’ diyordu Hasan Hüseyin. Kurşun eritiyordu sağır kulaklara. Şarabını yudumlarken çevresinde pervaneydiniz. Ölümün eli değdi alnına. Arabesk dediniz. Gömütünde açan güller soruyor: Işıklar kararırken nerelerdeydiniz?"

Bülent Güldal, (Yağmur Kuşunun Türküsü’nden)sf.9

(İmbat Yayınevi, Ekim 2006, İzmir)



Adalet duygusundan sonra, belki de bizi insan kılan en önemli duygu "vefa" olmalı.

Sevgiyi de, saygıyı da harlı kılan vefa...

Merhamete, kadir-kıymet bilmelere kardeş.

İnceliklere, alçakgönüllülüklere yaren.



"Yağmurkuşunun Türküsü" ya da şairin türküsü. Modern zamanlara hazin bir ağıt.

Güldal’ın, bu ödülle taçlandırılmasının ipuçlarından yalnızca biri. Uzun yılların emeği, vefası var şiirinin türkülü atlasında.

Ş.Avni Ölez’in dünyaya ve insana bakışındaki güzellik; Bülent Güldal şiirinden yolumuza şavkıyor.

Daha nice ödüllerin onuruna

Bülent Güldal ve Asım Öztürk’e sevgiyle...



İlhan Büyükcebeci