10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1349
Okunma
Tırnaklarım ve ben ufak bir oyun oynuyoruz aramızda. Üzerindeki ojeleri yiyerek mi ?,
daha hızlı tüketirim yoksa elimle sökerek mi?
Ben yemekten yanayım ama oda can acıtıyor işte.
Hep canım acıdığında bende tırmalarımın canını acıtıyorum.
Yarım yamalak bırakıyorum onları ortada.
Sonrada elimi saklıyorum kendimden ve çevremden
Minibüste para uzatırken , bir cafe de sigara içerken ya da klavyede yazı yazarken.
Kendi ellerimden utanıyorum. Kendi sinirimden dolayı.
Nasıl ki bazen kendi sevgimizden utanırız gururumuzdan dolayı,
Ya da kendi işimizden sıkılırız yeteneksizliklerimizden dolayı.
Aynı onun gibi
Kendimizi yiyip bitiren ömürle beraber hayat uzun uzadıya geçerken,
geride sadece yarım yamalak tırnaklarımız kalıyor.
Tırnaklarımızla kazıp geldiğimiz hayatımızda
Cevap Yaz