Batıl inanışlarım yoktu amma,yıllarca futbol oynadığım takımın BEŞ numaralı
formasını giydiğimden mi bilmem,BEŞ rakamına karşı özel bir sevgim ve
sempatim vardı.
Ogün İSTANBUL a giderken her zaman olduğu gibi PAMUKKALE Ekspre-
sinden yine 5 numaralı vagondan,5 numaralaı koltuğu almıştım.Gecenin 01.
00 lerinde BEŞ NUMARALI VAGONA girdiğimde koltuğumu işgal etmiş,se-
re serpe yatmış,derin bir uykuya dalmış yaşlı bir adamla karşılaştım.Yaşlı
adamı uykusundan uyandırmak ve yerime oturmak bayağı zor olmuştu amma
en nihayet yerime oturabilmiştim...?
Bir müddet sessiz,sedasız yolculuk ettikten sonra bu sessizliği yaşlı adam
bozdu ’ EVLAT SOHBETİNEDE DOYUM OLMUYOR,HEM BENİ UYKUDAN
UYANDIRIYORSUN HEMDE TEK BİT KELİME KONUŞMUYORSUN.YOL-
CULUK NEREYE? ’ ’ İSTANBUL,İSTANBUL AMCA,SENDEMİ İSTANBU-
LA GİDİYORSUN ’ dedim.Adam bir müddet beni süzdükten sonra ’ HAYIR
EVLAT,BEN İZMİT TE İNECEĞİM ’ dedi.İhtiyar adam ile muhabbeti ilerlet-
miştik.DENİZLİ den geldiğini,İZMİT te yaşadığını,yaptığı işi bana anlattıda an-
lattı...Ve en nihayet adama adını sormak aklıma geldi ’ AMCA İSMİN NEYDİ’
dedim.Adam bir müddet boş ve almasız gözlerle suratıma baktıktan sonra
’ İSMİMİ NE YAPACAKSIN,AMMA MERAK ETTİNSE SÖYLİYEYİM,Osman
SARAÇOĞLU BENİM ADIM.İZMİT İN KÖKLÜ AİLELERİNDENİZ.BİRADE-
RİM BİR ZAMANLAR MİLLETVEKİLLİĞİ YAPMIŞTI ’
Yaşlı adam anlatıyordu amma ben gerisini,söylediklerini duymuyordum bile.
Benim aklım,fikrim SARAÇOĞLU soyadına takılıp kalıvermişti.Bu soyadının
benim yaşantımda çok önemli yeri vardı ve yıllardır bu soyadını taşıyan biri-
sini arıyordum.Olabilirmiydi? Bu yaşlı adam,yıllardır aradığım,yoluna izine
rastlayamadığım SEVENCANIM ın bir yakını veya tanıdığı olabilirmiy di?
Geçmişe,derin düşüncelere dalıp gitmiştim ’ NE OLDU EVLAT,UYKUNMU
GELDİ,BENİ DİNLEMİYOR GİBİSİN ’ Yaşlı adamın sözleri ile kendime gele-
bildim.Kendimi çabuk toparlıyarak ’ YOK AMCA,UYKUM YOK ’ dedikten
sonra,bütün cesaretimi üzerimde topladıktan sonra ’ AMCA KIZMAZSAN
SANA BİRŞEY SORABİLİRMİYİM? ’ dedim.Yaşlı adam çabuk,çabuk ’NİYE
KIZAYIM EVLAT,BANA İSTEDİĞİN ŞEYİ SORABİLİRSİN,SOR BAKALIM ’
Kelimeler boğazıma düğümlenip kalmıştı,birkaç kez yutkunduktan sonra,
zar zor ’ SEVENCAN SARAÇOĞLU ADINDA BİRİNİ TANIYORMUSUN AM-
CA.İZMİT TE YAŞIYORDU.BELKİ SOYADI BENZERLİĞİ OLABİLİR.BELKİ-
DE SİZİN AKRABALARINIZDAN BİRİSİ OLABİLİR.BÖYLE BİRİNİ TANIYOR-
MUSUN? ’ diyebildim.Yaşlı adamın suratının şekli değişti bir müddet elleri
ile sakalını sıvazladıktan sonra ’ NEREDEN TANIYORSUIN EVLAT,SEVEN-
CANI NEREDEN TANIYORSUN? ’ dedi.Aklıma yıllardır cüzdanımda özen-
le sakladığım,sararmış solmuş SEVENCANIM ın resmi geldi.Resmi kendisi-
ne uzattıktan sonra,
’KENDİSİ EVLENMEYE KARAR VERDİĞİM SAYDIĞIMİSEVDİĞİM KIZDI.
UZUN ZAMANDIR KENDİSİNDEN HABER ALAMIYORUM.TELEFONLARA
ÇIKMIYOR.MEKTUPLERIM YANITSIZ KALIYOR ’ dedim.Adam elindeki res-
mi evirdikten,çevirdikten sonra ’ EVLAT BU KIZ BENİM YEĞENİM OLUR.
KENDİSİ SİZLERE ÖMÜR.17 AĞUSTOS DEPREMİNDE ENKAZ ALTINDA
KALDI.ANNESİ,BABASI,KARDEŞİ HEPSİ HAKKIN RAHMETİNE KAVUŞ-
TULAR.SENİN BUNDAN HABERİN YOK MU? ’ Yaşlı adamın daha sonraki
söylediklerini duymamıştım bile.Sanki YEDİ ONDA DÖRTLÜK depremi ben-
de yaşamıştım ve BEŞİNCİ VAGON un altında kalmıştım.Konuşamıyor,ağlı-
yamıyordum.Donup kalmıştım,çaresizdim...Adam çaresizliğimi,şaşkınlığımı
anlamıştı ve elini omuzuma koyduktan sonra ’ ÜZÜLME EVLAT,ÖLENLE
ÖLÜNMÜYOR.ZAMANLA SENDE ALIŞIRSIN.DEPREM NİCE YUVALARI
DAĞITTI,NİCE SEVENLERİ AYIRDI.BEN BİLE ALIŞTIM.KOLAY DEĞİL 17
AĞUSTOS DEPREMİNDE TAMI TAMINA 15 YAKINIMI KAYBETTİM.ALLAH
KİMSEYE BİR DAHA BÖYLE ACILAR YAŞATMASIN....’
Kondaktörün İZMİT yolcuları hazırlansın,İZMİT e gelmek üzereyiz uyarısıyla
şoktan kurtuldum.Yaşlı adamın ellerine sarıldıktan sonra ’ AMCA BANA AD-
RESİNİ VEREBİLİRMİSİN.EN KISA ZAMANDA SENİ ZİYARETE GELMEK
İSTİYORUM.BENİ SEVENCANIN MEZARINA GÖTÜRÜRSÜN HERHALDE’
dedim.Adam cebinden bir kart çıkartıp bana verdikten sonra ’BEKLİYORUM
EVLAT BEKLİYORUM,İSTEDİĞİN ZAMAN BENİ GÖRMEYE GELEBİLİR-
SİN.YEĞENİMİN SEVDİĞİ GENÇLE BERABER OLMAK BENİ MUTLANDI-
RIR ’ dedikten sonra ufak valizini aldıktan sonra kapıya doğru yöneldi.Tren-
den inip,karanlıkta kaybolup giden yaşlı adamın arkasından bakakaldım...
Sabahın 05.00 lerinde BEŞİNCİ VAGONDA sanki yapayalnız,acılarımla
başbaşa kalıvermiştim.Yavaş,yavaş kapanmaya başlayan acılarım yeniden
deşilmişti.Vah benim zavallı kadersiz sevgilim.Demek ölüme sende yenik
düşmüştün.Hemde gelecek için hayaller kurarken,yaşamının daha baharın-
dayken...Söz SEVENCANIM Söz en kısa zamanda ziyaretine çok sevdiğin
kırmızı güllerle beraber geleceğim ve toprağını öpüp,koklayacağım.Söz Se-
vancanım söz AŞKIMIZA İHANET ETMİYECEĞİM ve bu can bu bedende
kaldığı sürece,bu kalbe bir başkası giremiyecek.Bundan emin olabilirsin,
bundan emin olabilirsin...