Hatırlıyor musun? Kış yağmurlarıyla gelmiştin sen bana.
Güneşin peşinden sürükleyip,yıldızları etrafa saçarak.
Pırlantalar kadar parlardı gözlerim seni görünce .
Ellerim kuş olur uçar,yüreğim henüz uçmayı bilmeyen yavru bir kuş gibi
Çırpınıp dururdu.

Rüzgarlara söylerdik aşkımızın şarkısını
Şakasına.. tıpkı Türk filmlerindeki gibi
Sebep... herkes duysun sesimiz ta uzaklara gitsin ibret olsun diye
Denizler bile gülerdi halimize aşk bu kadar mı deli derdi herhalde.
Oysa,oysa şimdi yağmurlar yağmıyor yüreğime.

Katran karası bir kan pınarı durmadan ama durmadan çağlıyor bedenime.
Güneş doğmuyor evime gece o kapkaranlık haliyle oturuyor başköşede.
Yıldızlar parlamıyor hevesle,denedik denedik diyorlar üst üste.

Ama gözlerim görmese de gözlerini, bir umut, bir umut diye arıyor.
Isyanlar ediyor yüreğim.
Yoksun yoksun diyor ellerim, uçmayı öğrenen kuşlar gibi kalkıp gitmiyor işte!!!.
İlle de sen! Sen! diyor bedenim
Kalk! Kalk! tut kolundan yapış!!
Sen benimdin hep öyle kal.
De diyor yüreğimin taa içi gülüm.

Olmuyor ...

Her geçen gün alışmak yerine sensizliğe
Her an biraz daha fazla özlüyorum .
Özlemeyi özlemekten yoruldum inan
Dayanamıyor bu küçük yüreğim..
Kıskançlık bir Yosma gibi yerleşti yüreğime
O en işveli cilvesiyle eğleniyor benimle.
Sanki mengeneyle koparıyorlar canımı seni onunla düşündükçe.
Bitmiyor bu özlem bitmiyor
Yediğim yemekte İçtiğim suyumdasın

Biliyormusun ?

Artık geceler uzun değil süresiz oldu yokluğunda
Sensiz uyunmuyor bu koskoca yatakta
Bazen bir an dalıyorum Yine ordasın
Kahretsin! Rüyalarım bile sadece sana ait oldu
En kötüsü O en kötüsü ne biliyor musun ?
O azda olsa uyuduktan sonra ki uyanış var ya..
İşte O çok koyuyor adama
Her gün aynı şeyi yaşıyor ve rüya olmadığını anlıyorum
Olmuyor be gülüm sen benim için
Unutmaya çalıştıkça artan bir unutulmazmışsın.

Blackless