Vur Öyleyse...

Hz. Ali bir ağacın gölgesinde uyuyordu. Birden, irkilerek uyandı. Gördü ki baş ucunda bir genç adam dikilmiş, elindeki kılıcı kaldırmış; neredeyse indirecek. Korkmadı ve telaş etmedi Hz. Ali. Genç adam ise titremeye başlamıştı, sonra:
Ya Ali, dedi, seni öldürecektim.
Hz. Ali güldü ve sordu:
Niçin delikanlı? Benimle ne alış verişin var?
Delikanlı başını önüne eğdi:
Ya Ali, dedi, doğruyu anlatacağım. Ben kabilemin başkanının kızına gönül verdim. Yoksulum, o zengin. Başkan evlenebilmemiz için bir şart koştu: Seni öldürürsem kızını bana verecek. İşin gerçeği bu. Sevgim bana bu işi yaptıracaktı.
Hz. Ali başını uzattı:
Öyleyse vur delikanlı, dedi. İki gönlün birleşmesi, benim başımın gövdemden ayrılmasına bağlıysa ben bu işe dünden razıyım. Haydi durma.
Delikanlı ağlayarak koşmaya başladı:
Yapamam, yapamam! diye bağırıyordu.