Sevmek...Bu kadar sevmek istemezdim onu başkasıyla evlenip gideceğini bildiğim güne kadar..Uzaktan sevmek istemezdim,bir nefes kadar yakınımda ona sarılamamak..Gözlerine öyle derin bakmazdım bilseydim keşke..Birgün baktığım gözlerin başkasına bakacağını duymak ıstemezdım..İlk aşkım demezdim sonsuza kadar ona .Ne sevdiğini bildim.nede sevmediğini..Takiii ele gidene kadar..Bilmezdim kalbime mezar olacağını,oysaki anlamalıydım benim olmayacağını..Sevmek bu kadar acımı hemde derinden bir sancı..Haberi geldi evleniyormuş,mutluluklar içinde...Davetiyesini göndermiş kapalı zarfın içinde imzayı atacakmış sevdiğim var diye..Sizide bekleriz yazıyordu köşesinde.Bilmezdiki onu seven kan ağlıyordu içinde..Düğün günü çöktan gelmişti ve son kez görmek için kalabalığın içine girdim..Yapayalnız bekliyordum köşemde..Bir beyefendi geldi yanıma sessızce..Sizde yabancısınız sanırım dıye sordu titrek bi sesle..Siz kimin için geldiniz titreyerek heyecan içinde..Benim sevdiğim vardı son kez görmek ıstedım dedıgınde birden gelin damat göründü..Herkez ayakta muhteşem bi düğündü..Gelin beyazlar içinde sanki taş bebek,benim sevdiğim yarim sanki beyaz atlı prens..ZOr tuttum kendimi veda sahnesı sanki...Yanımda duran beyefendi ağlıyordu sanki..Atıldı imzalar mutluydular..SEvdiğim prens gitmişti rüyamdan...Artık gitmeliydim burdan hızlıca çıktım salondan..Bir köşebaşında onun için son gözyaşım olmustu..Sırtımda bana dokunan eli hısseetim bi anda.Kafamı çevırdım yıne o bey yanımda..Sordu nıye ağlıyorsun birANDA..SEVDİĞİM evlendi Benım olmadan..Baktımkı oda aglıyor ben anlattıkça..Ben sordum siz neden? Benim sevgilim evlendi ...SENİN ÇOK SEVDİĞİN BEYAZ ATLI PRENSİN KOLLARINDA.....