Yine zor günler başladı benim için.yine tek başıma yanlız başlayan günlerim geri geldi.bu koca şehirde yapayanlızım.ben bu kadar yanlızlığı haketmiyorum.çünkü iyi birisi olduğumu düşünüyorum.tek başıma bu hayat koşturmasının peşine düştüm.uzun yıllardır istediğim yurt dışına çıkma işi için gece gündüz durmaksızın çalışıyorum.ilk defa kendim için bu kadar çok çalışıyorum ve istediğim şeyin peşine düştüm ve onu elde edene kadar da peşini bırakmayı düşünmüyorum.ailem yanımda olsaydı belki de bu kadar acı çekmez bu kadar başıboş kalmazdım.akşam üzeri işten çıkınca sersem gibi oluyorum ve yaptığım alışkanlıklar aradığım kişi.hep bunları düşünüyorum onlar artık yoklar.kordona çıkıyorum iki tur atıp iki kadeh bişiler içiyorum ama yine kafamda o var.dün düşündüm de hayatı paylaşmak bu kadar zor olmamalı hayatı zorlaştıran aslında bizleriz bizim bencilliklerimiz.biz ki ne istiyorsak nasıl bi hayat istiyorsak bu birazda bize bağlı.hayatı hep güzel anmak gerekir mutlu olmak için.

07:00
30/03/2007