OMZUMA GECE KONAN ŞİİR
-evime…


Bilirim
Hayat gecekondu mahallerinde iğfal edilmiştir.
Yıldızlar kaymıştır
Genç kızların çeyiz sandıklarına
Ve yaralı yüreklerine
Komşu kızlarına aşık gençlerin.

Kahvehane köşelerinde esprilidir
Amele durağının emeklileri.
Ve insanlar en çok buralarda işsizdir.
Buralarda düşperesttir fakir aile çocukları…
Bilirim
Gecesi intihar düşüncesidir
Can sıkıntısıdır
Sote yerlerinde sigara içimidir.
Bir babanın evine ekmek getirme mücadelesi
Ve tinerci kavmin ilticasıdır.
Helâkıdır!
En çok buralarda ırzına geçilir
Büyükçe hayal kurmaların.
Bilirim
Uluorta aile kavgalarını
Sigortasız işlerde çalışan kızlarını
Ve o kızların otobüs duraklarında bekleyen babalarını
Adına varoşlar denir
Adına çarpık kentleşme
Çarpıtılmış kentleşme denir
Anneler oya parasıyla okutur çocuklarını
Adam eder
Adına lüks sokakların kiracıları denir.

Bilirim
Her gecesi davul sesleriyle delinir
İçki masaları kurulur
Kaçırılan kızların kına gecelerinde…
Arabesk eğlencelerinde
Kimileri kazara vurulur…
Her gecesi cinayettir.
Düğündür.
Namustur.
Sevdadır.
Hayat gecekondu mahallerinde iğfal edilmiştir.
Fidaydada parmaklar şıklatılmış
Ablamın en küçük kardeşi baba dayağı yüzünden evden kaçmıştır
Sokaklar cehennem karanlığı
İt ulumasıdır.
Hani yıldızlar da olmasa
Olmasa şu başımın belası yıldızlar…
Ah iyi ki varlar.
Manzarası şehir ışıklarıdır

Şu aşağıdalar şimdi
Sayılamayacak kadar çoklar
Olsun
Onlar da olmasa eğer
Keyfi çıkmaz burada sigara içmenin
Gecekondu semtlerinde yıldızları saymak
Sayar gibi yapmak bir başkadır.
Bilirim
Gençleri liseden terktir
Sanayide çalışırlar
Usta-çırak ilişkisinden dert yanarlar
Ve en erken onlar günaydın derler
Bu anası satılmış Ankara’ya…
En geç onlar dönerler asgari hayatlarına!

Hayat gecekondu mahallerinde iğfal edilmiştir
Bilirim
Yıldızlar kaymıştır
Genç kızların çeyiz sandıklarına
Ve yaralı yüreklerine
Komşu kızlarına aşık delikanlıların…
Gecekondu mahallerinde arka sokaklar yoktur
Bunu da bilirim
Her sokakta bir it bekçidir korkularıma…




11 AĞUSTOS 2004
ANKARA