ben tanırım ateşi..bilirim yanlışı..bir sen kendin sanma doğruyu,güzeli..saçım yok diye beni kel sanma,belki de keyiftendir sadeliğim..bağırıyorum çağırıyorum diye beni kem sanma,belki de benimdir en çok sevilen,sayılan..dudaklarım ıslan diye gücenme,belki de benimdir en susuz,en uçsuz bucaksız..ayaklarım koltukta diye keyiften zevkten sanma beni,belki de yorgunluktandır-ağrıdandır bu keyf..taş kalbimi,belki de sana göre kalpsizliğimi hor görme,atamızdan kalan miratır belki de..hani babamız döverdi ya bizi,bizim şuçumuzdan ya da onların cahilliğinden sanma,demiri döverek düzelmek gerek cahil kalma..sevdiysek,söylemediysek bizi korkak,ürkek sanma,bir bildiğimizin olabileceğini düşünmeden etmeden lafa laf katma,belki de en yakınımız,kardeşimiz sevmiştir o kızı,sen boşa kafa yorma..yaşlıya yer vermeyen yolcuyu kötüyr yorma belki de kolu kanadı sakattır da kalkamamıştır yerinden,amma kalkmışın sevabının on katını kapmıştır oturduğu yerden..anne baban sana kızar da gaflete düşüp kötü söz söylersen affedilene kadar ayrılma kapılarının-dizlerinin önünden,şer iş yapanın hayır bulacağını sanma..evliye barklıya laf atıp yuva yıkma,yıkan yapmayı bilmez,yuva yıkanın yuvası olmaz,aşk dediğin içi çift örgü öremez..ben tanırım ateşi..bilirim yanlışı..sir sen kendin sanma doğruyu,güzeli..saçım yok diye beni kel sanma..