Karamsı sevdalar vardır pembe düşleri içinde yutan
Çocuksu gülümsemeler hep mazinin tozlu rüzgarında bir oyana bir bu yana savrulmakta
Nerede umutlar nerede hayallerle kaplanmış o sevdalar
Aslında her biri geleceğin kara gölgesinin habercisidir
Yıkılan umutlar hayal kırıklıkları mutsuzluklar ve gözyaşları tabi birde bolca umutsuzluk yaşama dair,
Hayata sormalı yaşamın değerini
Öyle ya onca yaşamı barındırmış gölgesinde
Kimi sevdalar yaşanmış dallarında kimi insanlar büyümüş güçlenmiş o büyük gövdesinde
Kökünde hiçlik barınsa da insanlar hep çiçeklerine bakmışlar hayatın, tek tek solacaklarını bile bile
Sorsak ya hayatı kendine oda farkında değersizliğinin
Gerçek ışık dururken hiç gölge izlenir mi
Bir gün değer verdiklerin sana değer verenler tek tek gitmez mi o zaman.
O zaman anlar cakasının sadece bu dünyada söktüğünü
Ya öbür dünyada?
Gölgesinden faydalananlar dallarına sımsıkı tutunanlar gövdesinde barınanlar ne olur?
Onun gibi bir hiç olurlar.
27.07.2002 22:22