brian yıllarca bana ’geçmişten daha hızlı koşmalısın yoksa geçmiş seni yakalar’ diyip durdu.kaçtım kaçtım.
bazen koşmadım bile hemen gelip tuttu yakamdan beni.bazen o kadar hızlı koştum ki göremeyeceğim kadar arkamda kaldı.bazense o kadar hızlı koşmama rağmen o bir iki adım atıp yakaladı beni.
ama ne olursa olsun asla dönüp yüzüne bakmadım.daima kollarımla örttüm yüzümü.
ve en sonunda beni öyle bir yakaladı ki öyle bir sıkıştırdı ki kıskaçlarıyla canımı yakmaya ağlatmaya başladı.
işte o zaman kollarımı indirdim.kenarından yaşlar süzülen gözlerimi yavaşça araladım.araladığım göz kapaklarımın arasından gördüklerimden sonra gözlerimi kocaman açtım.
orada durmuş benim canımı yakıyor kahkahalar atıyordu.
sonra tüm gücümü toplayıp tüm gücümle ona öyle bir tokat patlattım ki...ve sonra kahkahalar atmaya başladım...