aşkın zamanını biz ayarlayabilseydik eğer ve kime neden aşık olduğumuzu anlayabilseydik aşkın sırrınıda çözerdik herhalde.Ama o zaman da aşkın insanı alıp götüren büyüsü tamamen kaybolurdu.Aşk hayata karşı işlenen en güzel ve en doğru suç ortaklığıdır.Aşk hayatın bütün tekdüzelüğine,bütün sıradanlığına en soylu başkaldırıdır.elbette yaşanılan aşkı suçlamak, yargılamak,karalamak,inkar etmekde aşka yakışık almaz.Bu önce haksızlık, kendinize saygısızlık olur.İnsan s onuna kadar savunmalı aşkını,karşılık görmesede,acı çekeceğini hissetse de,yarın terk edileceğini bilse de,ailesini karşısınada alsa taviz vermemeli aşkından,"seni seviyorum" diyebilmeli göğsünü gere gere.Aşk işte o zaman aşktır. ve bunun doğrusu yanlışı da yoktur.Aşkın zamanıda yoktur hep hazırlıksız yakalar insanı. evli olmanız, sevgilinizin olması,bağlılıktan korkmanız,ailenizden çekinmeniz, hiç birşey umrunuzda değildir.İşte aşk bütün bünlara tek başınıza karşı gelebilme yürekliliğidir,belkide yeni hayata geçirdir bence...