Arkadaşlar yaz aylarından kalan anılarımız olur mutlaka. Ben Mersınde yaşadığım için süreklı Akdenızın can alıcı mavısıne atarım kendımı. Her ne kadar yüzmeyı bılmesemde, suya girer yüzmüş gıbı yapardım. Bazen çiftler olurdu, genç çiftler. Herkes nerdeyse onlar herkesın olmadığı yerde olurlardı. Çoğu insan onları seyrederdi. Çünkü yaptıkları insanlara değişik gelırdı. Öpüşür, sarmaş dolaş olurlardı. Birbirlerını sıkı sıkı sararlardı. Ben o zamanlar çocuktum tabı. Oturur uzun uzun seyrederdim. İçimden bi gün bende bir kızı öpecem dıye geçirip dalardım uzaklara. Öperken ne oluyo, neden insanlar bu iğrenç şeylerı yapıyolar diye düşünür, anlam veremezdim. Yani çocukça düşünür, çocukça sorgulardım o anı. Ve gün geldı büyüdum. Şimdi sayısız kız öptüğümü görüyorumda, hepsı nedensiz ve sevgısızdı sankı.
O çifti seyretmek daha güzeldı sanki, diye düşünüyorum.
Neden bir hedefe ulaşmak için çabaladığımız zaman ki her an, hedefe vardığımız an kı her andan daha güzel gelıyor. Keşke hiçbır kızı öpmeseydım, hep öpebılme ıhtımalımle kalsaydım. Keşke hıçbır kıza aşık olmasaydım, hep aşık olabılme ıhtımalımle kalsaydım.
Keşke hiç ölmesek, hep ölebilme ıhtımalımızle yaşasak, yaşasak ve ölümü beklesek.