Yıllar önce hatırlarsan bir telefon numarası ile başlamıştı aşkımız sonra masumca devam etmişti.sen beni seviyor gibi yapıyordun ama ben seni gerçekten sevmiştim elini ilk tuttuğumdaki irkilişimi dpoğumg ününde sana aldığım yüzüğü parmağına taktığımda boynuma dolanıp ağlayışını hiç unutmadım hala hatırımda sensiz geçen her zamanımda kendimi yarım gibi hissetim.sonra günlerden bir gün dönüpte bana ben ünüversiteyi kazandım ne düşünüyorsun diye sorduğunda beynimden dökülen kaynar suları ve sana sen zaten karrını vermişsin haytında başarılar diyerek hiç arkama bakmadan yağmurda bir yağmur adam gibi ıslak su birikintilerine tekmeler atarak belkide isyan ederek koşarak uzaklaşmama sonra senin yüzünden meslek değiştirerek uludağa barmen olarak gidişime sabahlara kadar içişime sana sessiz telefonlar açışıma sesini duyduğumda telefondan kaçışıma masumluğuma -aşkıma-aptallığıma bakıpta şimdi gülüyorum. nedenmi ben aslında senin geçmişini sevdim benimle yaşadığın o ılık ilkbaharları yağışlı sonbahar günlerini sevdim.
Aradan yıllar geçti sen ünüversiteyi bitirdin bursaya döndün o günü hiç unutamam
çalıştığım fabrika bilgisayar kursuna yollamıştı beni sıramda dersi beklerken hoca yerine çıka çıka sen geldin kapıdan önce dondum sonra.........donuk kalmaya karar verdim arkama oturdun
hoca derste yoklamayı yaparken gövdem bir türlü geriye dönmedi yalnızca kolum döndü sana yoklama kağıdını verirken sonra birgün kursta mola sırasında karar verdim konuşmaya ocaktan aldığım çayla zor bela yanına geldim içermisin diye sordum evet dedin evet deyişin bile yabancıydı bana yanına oturdum üç beş muhabbet etik havadan sudan işte o zaman anladım senin geçmişte kaldığını ve ben senin geçmiş halini sevdim.senin geçmişini sevdim.
Ama olsun be buda birşey iyiki sevmişim çünkü şunu anladım insanlar sevdikçe çoğalıyor ve sevdikçe var oluyorlar önemli olan sevdiğimizi an ve an sevebilmek geçmişini geçmişteki yaşadıklarına kapılanlarbu gün hüsrana uğruyorlar yazıkki .........................