Ben Siirt’te okuyorum.Adim Cemil.Suan Lise-2 ye gidiyorum.Size Lise-1 deki oykumu yazdim.Belki benim gibi olanlar vardir diye dusundum;

Daha okulun ilk gunu.Sınıfta tanıdıgım kimse yok.Ilk tenefus zili caldı.Tam kapıdan cıkıyordum ki karsimdan birsey gecti.Kendi kendime dedim ki “ Ben Ruya mı goruyorum acaba ? “ Evet anladiniz gariba asik olmustum.Sacları sanki ay gibi parlaktı.Sariydi saclari.Kokusunu isitmistim onun artık.Kalbime aniden bir agrı saplandi.Sanki kalbimi birisi tutmus cekiyordu sandım.Az kalsin kalbim yerinden cikiyordu.Ask denilen sey demek ki böyleymis.ilk kez askın ne oldugunu anlamıstım.
Nereye gitsem hep onu goruyorum.Gozlerimi ondan hic mi hic ayiramiyordum.O nereye gitse gozler hep orada idi.Keske diyordum.Ama donum dese ki “ Seni Seviyorum Cemil “ kekse ama demiyordu ki.Ogren dim ki bu kız bizim sinifta bir cocugun tanıdıgıymıs.Cocuklada benim aram zaten cok iyidi.Adi da Selim di. Ondan ilk once kızın adini ogrendim.Adi Ruya’mıs.Ayni benim hissettigim ruya gibiymis.Selim sayesinde Onu iyice tanidim.Babasinin Selam Bilgisayar diye bilgisayar satis yeri varmis.Yani zenginlermis.Bizim durumumuzda iyidi zaten neredeyse onlarla ayniydi.Kizin evi bizim evede cok yakinmis 2 sokak rasi filan mesafe var.Benim dusuncem Selim’in agzinde laf cikmaz diyeydi.Ama bizim Selim’in sayesinde herkese madara olduk.Sinifta doymayan kimse kalmamis.Herkes bana gelip “Hayirli isler Cemil,teklifi ne zaman hallediyon?” diye soru soruyorlar idi.Bende benim kızla filan isim olmaz diyordum.Zorlada olsa sonunda kıza teklif etmek zorunda kaldım.bizim siniftan bir kizi o kiza yolladım.Ve Bekledigim sonuc gelmisti.