Sensiz geçen yedinci gündü iyi hatırlıyorum boşlukların
ortasındaki ben seninle yaşadıklarımızı beynimde canlandırıyor acaba hata bende mi?Yoksa ona yeteri kadar değer veremedim mi? diye düşünüyor sabaha kadar
gözlerimi kırpmıyorum...
Ev arkadaşım soruyor hasta mısın diye ama ben hastalığı unutmuşum ,senden aldığım yaralar ne çok hastalığı ölümü unutturmuş insan olduğumu unutturdun.
Ama yok hata sende değil sana ölesiye gönül verende,
benden arta kalanlar sana birşey veremez bu yüzden
artık sana beni sev diyemem,buna hakkım yok benim hatam seni mutlu etmekti ama özür dilerim bunu başaramadım.Çünkü ben senin istediğin gibi olamadım ...!

Hatırladın mı ;hani bir bahar akşamı seninle dolaşırken
bizim için aşkın ne kadar önemli olduğundan bahsetmiştin
insanı insan yapan yegâne duygu olduğunu söylemiştin haykırarak.
Ama ne yazık ki manasını tam kavrayamamışsın, ne yazık ki onun manası bizde yatıyor.Kalp dediğin ne yazık sende olmayan sensizde olmayan bir mana iklimi...
Neyse sözler çok uzun ama şunu unutma ki aldatılanlarda
bilirler sevdiğini terk etmeyi ama ben sana öyle aşıktım ki
bukadar bile cesaret bulamadım içimde o yüzden bu mektup sana son sözlerimdir..
Sensiz geçen her gün karanlıktayım lütfen gelipta karanlığı mı bana kaybettirme..
ELVEDA ...