( SOKAKTA KAYBOLAN VE BİR ZAMAN SONRA ÖLÜ BULUNAN KÜÇÜK MUSTAFANIN ANISINA..).
OYUNLAR BİL SENİ ÖZLEDİ…
Kim bilir bu kaçıncıydı annesinin onu okula hazırlayışı?
“usulca kulağına hadi Mustafa hadi, geç kalacaksın yoksa”diye söyleyişi…
Mis gibi kokan önlüğünü sabırla giydirdi belki…Usulca taradı saçlarını.Tararken saçlarını annesi,Mustafa“Anne ben doktor olmak istiyorum” demiştir gülümseyerek…
Sonra ,özenle ayakkabılarını giydirdi belki…çantasını…
Belki el salladı Küçük Mustafa’nın arkasından bir müddet.bakıştılar…
Gece oluşunda bekledi belki Mustafa’yı belirsin diye kapının önünde
“Anne ben geldim ,çok acıktım, çok..”deyişini bekledi belki Mustafa’sının.
Ne bilsin gece olunca gelmeyecek Mustafa’sı?
Kolu komşu, herkes…beliriverir ,ama Mustafa belirmez .
“Benim Mustafa nerde?”diye düşünmüştür anne yüreğiyle.Gecikince belki;
“Başına bir şey mi geldi ,Allah korusun .”diye konuşmuştur belki kendi kendine ,kim bilir?
Gece olunca sağa sola koşturmuştur belki de…
“Kızım Sude,Ayşe,Fatma…Mustafa’mı gördünüz mü?Gelmedi de...”diye sormuştur şimdi bütün komşu çocuklarına…
Kaçına haber salmıştır şimdi akrabasının?
“Mustafa geldi mi oralara?diye.Ve onlar her
“Hayır” cevabını verdiğinde nasıl kanamıştır yüreği heyhat!
Ne çok ağlamıştır?ağlatmıştır…
Dalmıştır her seferinde gözleri kapıya
“Anne ben geldim” demesini beklemiştir Mustafa’sının…
Belki sayısız seraplar yaşamıştır o evin dört duvarı arasında heyhat!
Her geçen saat içine korkular keskin bıçak gibi saplanmıştır belki…
Babası,kimi, kimsesi…aramışlardır dağı taşı…
Belki kaç kez Mustafa’nın resimlerine sarılmış,uyumuşlardır heyhat!kim bilir?
Günler geçti hala Mustafa yok …ses yok…seda yok…
Sadece resimleri var. Camlarda,köşe başlarında masum masum bakıyor bizlere Mustafa…
Ve özlüyoruz onu…
Biz onu özlerken ,o üzüyor…Annesini,babasını,komşularını,arkadaşlarını,hepimizi…
Özledik seni Mustafa.Öğretmenlerin ,arkadaşların,sıran hepimiz…
Çıkıp gel Mustafa .üzme bizi .Aklımıza kötü şeyler koyma ,çıkıp gel.
Sadece biz mi özledik seni Mustafa?hayır! hayır!
Oyuncakların bile özledi seni.
“Mustafa nerde?gelmeyecek mi yoksa?” diye sorup duruyorlar…
Hadi Mustafa!
“Anne ben geldim” deyiver .
ziller çalıyor yokluğunda biliyor musun ?
Hani sen devamsızlığı sevmezdin Mustafa ?geçte kalsan çıkıp gelirdin.Ama gelirdin!
Hadi Mustafa hadi ! çıkıp gel.Üzme…

En çok da annen özledi seni biliyor musun ?
“Mustafa nerde” diye sorup duruyor durmadan .En azından onu üzme .çıkıp gel.hadi!...
“Anne ben geldim!” deyiver.Susma ne olursun .Çıkıp gel .
oyunlar bile özledi seni .
“Nerede” diye soruyorlar seni .çıkıp gel.
Ne olur üzme .hadi…