Resmi tarihin yüzeysel anlatılarından bir tanesinin içini açıp, orada parlayan mantıksal bir gerçekliği ele alarak ’Timur un kazığı’ dedim yazı başlığına.
Orta Asya Türklüğü’nün, bir moğol tampon bölgesinin dağılışı ile, o küçük knezliğin nüfuzu altında ezilişinin temel nedeni bilinçsiz bir savaşçı ruhudur.Böyle bir ruha sahip olan Timur, kuzeybatısındaki Altınordu Hanlığı’nı tehdit unsuru olarak görmüş , savaş konusundaki uzmanlığı ve fil sesinden naralara sahip orduları ile bu hanlığı dağıtmayı başarmıştır.Daha sonra yönünü, yeni bir güç olarak tarih sahnesine atılan Osmanlı Devleti’ne çevirmiştir.Aynı bilince sahip iki tarihi adam, Timur ile Bayezıt, Ankara’da çarpışmış, Osmanlı dağılarak fetret dönemine girmiştir.Timur’un ölümü; Osmanlı’nın toparlanması ve eski gücüne kavuşması, Timur Devleti’nin de tarih sahnesinden çekilmesi sonuçlarını doğurmuştur.Batı yönünde hızlı bir ilerleyiş içinde olan Osmanlı, himaye ettiği yerlerin önemini benimsemiş fakat bu yerlere nereden geldiğini unutmuş bir strateji izlemiştir.O sırada Altınordu Hanlığı’nın dağılması ve Timur Devleti’nin yokoluşu, Rus Knezliği’nin hızlı bir yayılma ile güçlenmesine ve Orta Asya Türklüğü’nü himaye etmesine yol açmıştır.Dünyada söz sahibi ülkeler arasına girip Rusya olmuş, milli politikası olan sıcak denizlere inme politikası doğrultusunda Osmanlı’ya büyük zararlar vermiştir.Günümüze kadar uzanan ve hala ciddi bir sorun olan ’Ermeni Sorunu’ nu yaratmıştır.Kırım Türkleri’ni Osmanlı’dan koparmış, onlara kendi değerlerini empoze etmeye çalışmıştır.
Bir yirminci yüzyıl askeri dehasına örnek olacak kadar bu konuda uzman olan Timur, girmiş olduğu tarihin dönemeçli yolunun , önderi olduğu milletini ve ırktaşlarını sinsi bir karanlığa nasıl götürdüğünü bütün gerçekliği ile anlamıştır sanırım diğer tarafta.


o.k.ş