Işık ve karanlıklar kadar aşklarımızda çelişkili artık…..
Yaşam sancısı kadar ağır, gökyüzü kadar berrak bir serzeniş benimkisi…
Suskunluk ötesindeki yalnızlığın tek başınalığa tuş çevirdiği dönemler yaşanıyor artık aşklarda da…
Dinmeyen fırtınaları söndürecek bir şelalemiz de yok yazık ki….
Yazık ki bizi biz gibi algılayacak kelebek yüzlü sevdalarımız yok yine…
Olmak mı bunun adı….Olmamak mı?
Aşkın adı yok işte….
Tarifini bile ezberleyemedik…..
Hayattaki doğruluğunu da ispat edemedik…..
Yalnızlığımızı başucumuza koyduk, ama aşkı kapılar arkasında bıraktık….
Terk etmek, terk-i diyar eylemek bunun adı….
Aşk vazgeçmek….
Aşk yenilmek…..
…………………
Aşk bir sürgünlük hikayesi….
Gitmek ve kalmak türküsü….
Ya da cehennemin cennet kraliçesi….
Ve yenilip yenilip kucak açmak bir tebessüme….
Ama her tebessümde tekrar tekrar yıkılmak…
Kimbilir?
Belki de bir taş harabesinin kırıntılarını bedende taşımak, soluksuz nefesi tutmak gibi…
……………………………
Unutulmanın hançeri aşk….
Vahşet ülkelerinin en güzel meyvesi…..
Arsız fırtınaların kör ayazlarda yüreğe yapışması mı?
Yoksa vuslat kokan debelenmeler mi?
Günahlara kefil, acılara kefen olmak mı aşk?
…………………..
Aşkın adı yok işte…
Tanımı da yok….
Haykırış ve isyanların annesi aşk…
Baharlarla müjdelenmiş tebessümün aynası…..
Aşk…Aşk…Aşk….
Yine yeni….
Yine yeni yeniden….
Eskiliğiyle, tazeliğiyle, açlığıyla, sefaletiyle, heyecanı ve umuduyla…..
Aslolan aşkı kirletmeden adam gibi yaşamak….
Ve yaşatmaksa…
Geriye tek bir söz kalıyor…
Tango bunun adı….
Aşk bir tango.