Yokluğuna alışabilseydim eğer vazgeçebilseydim gözlerinden hayatın akışına bırakabilirdim kendimi.üstüme kabuslar çökmezdi.gecenin ayazında hayal nöbetleri tutmazdım.
Her duyduğum sese belki sensindir diye kulak kabartmazdım.Uykularım uzun ve huzurlu olurdu.Yaşamı daha bir severdim.Her güne güzel başlar aynalara küsmez inadına kendime hayran hayran bakabilirdim..
Zamansız belalar gelmezdi başıma.Ayçiçeği tohumlar yeşertirdim gönül bahçemde.Sana duyduğum özlemi tüketirdim gücümün yettiğince.
Bu genç yaşta tövbe etmezdim aşka.Kimbilir belki sevebilirdim bir başkasını ve koyabilirdim senin yerine.
Yapardım..Elimden gelen her şeyi yapardım unutmaya dair..
Ama dedim ya işte..yokluğuna alışabilseydim eğer
vazgeçebilseydim gözlerinden..