Kar yağıyor yine sensiz buralara sevgi gözlüm.Dağlar,yerler,ağaçlar,evler her yer bembeyaz.Her yer bembeyazda bir tek kalbim hariç.Hala seni seven , seni özleyen yokluğunda karalara bürünmüş yas tutan kalbim.Nerdesin be sevgi gözlüm.....

Ne zaman bu şehir beyazlara bürünse kendi kabuğuma çekilir ağlarım.Hatırlarım seni.Kaybedişliğin acısıyla,sensizliğin üzüntüsüyle ağlarım.Yana yana hıçkırarak...Senle geçirdiğim o güzel yılları kitap okur gibi anarım.Ah ederim.Ahh sevdiğim arkanda yalnızlığa mahkum ettiğim şu beni hiç mi düşünmedin giderken.Hiç mi acımadın kalbimi kırbaçlarken...

Karı,aşkımızın simgesi ilan etmiştik.Geleceğimiz kar kadar aydınlık,aşkımız kar kadar saf ve temiz kalacaktı.Ama olmadı sevgi gözlüm...

Belki şimdi evlisindir.Sizin oralarıda beyaz örtü kaplamıştır.Kimbilir eşinle,çocuğunla kardanadam bile yapmışsındır.Ben her kar yağan günü yas ilan ederken,sen orda eğleniyorsundur...

Hani karda yanaklarım al al olurdu soğuk vurdukça.Çok severdin o halimi.Yanaklarımı ellerinin arasına alırdın,sıcaklığını paylaşırdın benimle.Şimdi o eller nerde sevgi gözlüm...

Sen her kar yağan günün ardından güneşi beklerken,ben bir ömür boyu seni bekliyor olacağım,Her kar yağan günü yas ilan ederek.SEVGİ GÖZLÜM:::
<>aysegulg<>