Kalleş değilim, olmadım hiç, silahımın namlusunu sana çevirmedim, dile yalan koymadım, yüreğimi ap açık ortaya koydum.... Kalleş değilim vurmadım sırtından, yollarına pusu kurup öldürmedim kör kurşunlarla, mayın döşemedim geçtiğin yollara, koparmadım ayağını, kolunu, başını, parçalamadım etlerini. Alçakça kalbini söküp vermedim kimselere.

Kalleşlik etmedim sevdama, satmadım yüreğimi ağdalı üç beş mısraya, kanmadım kaşı güzel, dudağı güzel, eli güzel samimiyetsiz ruhsuzlara... Sana diye başladım bütün şiirlerime, akıtıp yüreğimi ellerimden kelimelere... sanadır bütün hecelerimdeki kelebekler, sanadır her mısranın kafiyesi, sanadır yazılan her şiirin sözü diye. Bıkmadım yanımda yürüyen hayalinden, bıkmadım gecelere gelen yüreğinden...

Kalleş değilim, sana verdiğim güllerin dikenlerini içimde gizledim, yaralanmasın elin, kanamasın tenin, acımasın yüreğin diye. Sokak sokak yürüdüğün yollarda katilleri öldürdüm, sen ölme diye, gülüşünle kal diye. Kaypak değilim, sözümün eriyim geleceğim demişsem kalkar gelirim, bitti dediğim yerde de seni bitiririm.

Kalleşlik etmedim, sırf sen mutlu ol diye senden bile giderim, sen kalleş bilirsin, yüreğimi incitirsin... olsun, varsın saatler bende dursun, varsın beden acılarından yok olsun.... Kıyametim misin, yoksa kıyametimi bitiren o güzel yürek misin... Alçak değilim, güzel yüreğini hançerlemedim...

Kalleş değilim, gecelerinin celladı ben değildim, yıldızlarının düşmanı da, güllerinin talancısı değilim... Düşürmedim seni uçurumlardan ölümlere, sıkı tuttuğun ellerini bırakmadım hiç... geldin kapıma kapımda bırakmadım.... Alçak değilim verdiğim suya zehir katmadım, gönderdiğim mektuplara küfür yazmadım, söylediğim türkülere ağıt katmadım.... sanadır diye başladım hep... bu canı da sana adadım...

Şiirin Kızı - 11/10/2006