31-
a)
Sahilindeyim yine cidenin!..
Bir aşk,bir tutku, bir utku oldu bana sahil..
mıknatıs gibi çeker oldu beni sahili canım cide’nin.

Hep olduğu gibi arşınlıyor yürüyor,yürüyorum!..
Cidelimin de gezinenler içinde olduğunu..
bana doğru gelmekte olduğunu görüyorum.
Duygularım kabarıyor, heyacanlanıyorum!..

Güneşin ılık bahar ışınları tenimi okşuyor,
Onun yerine okşadığını fısıldayıp gönlüme!.
İçimden geçeni bildiğini anlıyorum doğa ananın.

Kendi kendime öyle avunuyor, mutlu oluyor
Oyalanıyorum, çocuklar gibi, sahilinde cide’nin!.

b)
Deniz kıpır kıpır.. salınıp duruyor!..
Doğrusu hiç durmuyor; arkadan itişerek geliyor..
Başını sahile vurup gerisin geri gidiyor…
Bir daha, bir daha!.. toslayıp duruyor
Kendine özgü yosun kokulu su
Maniler söylenip uğulduyor!

İçimden geçenleri bilmiş. diyor
kendi kendime gülüp soruyorum
“Mevsim gereği, o günler hırçındım;
Günlerce çırpına çırpına yoruldum!..
Bugün biraz olsun dinleneyim istedim!..
Yine de salınmadan duramıyorum.
Bebeğim var beşikte, uyutmaya çalışıyorum.
Hem beşiğini sallıyor, hem niniler söylüyorum..!”
Böyle diyor gibime geldi; baharın esmer kızı

c)
Yine içimden geçeni bilmiş gibi:
“Bebeğim!.. aşkım!.. Hem de en büyük aşk!...
Kimilerine göre ilahi, kimilerine ğöre doğa…
Herkes bildiğini desin, bildiğini okusun !..
Hepsi aynı sonuca, aynı kapıya çıkar…
O da aşkımın olduğu!.. Hem de en yüce,
en büyük aşkın benim aşkım olduğudur!..”

“Nasıl!..” diyesim geçmişti ki erincimden:
“Onu da başka zaman… bebeğim!..” dedi sustu!..
Denizlerin en derini Karadeniz!..

d)
Döndüm baktım ki:
Dönmüş gidiyor benim gizli aşkım
Defne çiçeğim, vadideki zambağım.

’Vefasızlığı görüyorsun dedim, ey su’

Dile geldi de; ‘aşk değil heves sizinki
Aşkı benden öğrenin; hidrojenle oksijen
Atomlarıyla kaynaşmış bir olmuşuz!..’ dedi,
ulular ulusu su!..2002/ Cide

-- A r ş i v --