Şiir şiiriyet çok hoş ve güzel anlatımıyla uğuldayan dizeler
Çocukluğa hele o yerlere o oyunlara kapışmalara özlem
Herkesten bunu duymuşuzdur. Evrensellik denen şey bu olsa gerek.
Düşünüyorum da yaşlandık ; hiç bir sağlık sorunumuz; geçimlik maddi
ihtiyacımız olmadığını; dahi eğlenmek ortamı ve imkanımızın olduğunu; yani elimizi sıcaktan soğuğa vurmadan ; ekmek elden su gülden misali... şu olsa bu olsa: acaba yazınız da belirtilen özlemli günlerin mutluluğu yaşanır mı hazzı alınır mı
Ve düşünüyorm da kırsal kesimden yani doğanın bir parçası yaşamı olanmlarla/ generl ve özel bireysel/ olarak yukarıda belirtilen nostaljik ve evrensellik dediğimiz noktada bir fark bir eksiklik ya da fsazlaslık olur mu
Örneğin ben köy kökeliğm hala basğım bağlantım da var...
14 hatta 16 yaşıma değin doğanın bir parçası gibi yaşadım öküz kuzu koyun hem de sürü olarak yaydığım... Kurt ayım anılarımın olduğu karda kışta yağmurda kaldığım oldu rakımı 3000 dağ doruklarında
güneşin ve ayın doğuşunu batışını izlediğim oldu. Mallarımızın hele koyunlarımızın doğum ebesi doktoru olduğumuz oldu...hele derelerde çaylarda yüzdüğümüz günler... tüm özlemiyle hala içimizde olan anılardır... Hele kış ayları sobalı odalardaki sohbetler masallar...
Çocuklarıma bunları anlatığımda ’ne güzel !’ der i,mrenir ’Bizim anlatacask böyle güzel anılarımız olmadı .. ’ deyip hüzünlendikleri oluyor...
’Hüzünlenmeyin çocuklarım hüzünlenmeyin... Her dönemin her ortamın kendine özgü yaşam biçimi ve onun içinde yaşananların da kendilerine göre anıları anlatılacakları olacaktırr elbet...
Ama şu var ki memur çocukları sık sık yer yer değiştirmeri ve göçer aile çocukları bu husuta çocukluk yaşamlaı nedeniyle anıları baskımından pek şsnslı olmasalar gerek...
Ellbette onların da kendilerine göre bir yaşamları anı ve mcadeleyle örülü bir dü
nyaları olşacaktır...
Çocuk her her yerde her koşulda çocuktur...
Yeter ki yaşamları ellerinden alınmasın derim!..