Bu başlığın içine girdiysen, soran da sensin, cevabı arayan da..

Soru:
Neden konuşmayı bir anda keser erkek?
Neden kelimeler dudaklarının kenarında tutulur da bir türlü düşmez yere?

Cevap:
Çünkü insan, en çok korktuğu yerde sessizleşir.
Erkeğin korkusu yumruklarda değil, kalbin en derin yerinde saklanır.
Bazen bir söz, bir bakış, bir serzeniş...
Beyne "tehdit" gibi dokunur.
Ve erkek, yumruğunu değil… ruhunu korur önce.

Soru:
Susmak güçsüzlük müdür?
Yoksa gücün görülmeyen yüzü mü?

Cevap:
Susmak bazen yenilginin değil, taşmayı engelleyen setin adıdır.
İçinde kopan fırtınayı kimseye zarar vermeden tutma çabasıdır.
Ve bilirsin…
Kaynar su sessiz kaynar önce.

Soru:
Bir erkek neden içine döner?
Neden kapılarını kilitleyip kimseyi içeri almaz?

Cevap:
Çünkü her insanın bir sığınağı vardır.
Kadının dili olur, erkeğin sessizliği.
Kadın anlatır dağıtmak için,
Erkek susar toparlanmak için.
Biri nefes alır konuşarak,
Diğeri nefes bulur kendine kaçarak.

Soru:
Söyledikleri neden ona karşı kullanıldığında daha çok kapanır?
Neden kırılganlık, bir silaha dönüşünce derin bir yaraya döner?

Cevap:
Çünkü güven, en hafif dokunuşla çatlayan ince bir camdır.
Ve hatırlarsın, cam kırılınca ses çıkar…
Ama insan kırılınca susar.

Soru:
Peki ne zaman açılır erkek?
Hangi kapıda çözülür dili?

Cevap:
Yargısız bir omuzda.
Sesin yumuşadığı yerde.
Gücün değil, niyetin görüldüğü bir bakışta.
Eleştirinin değil, anlayışın sıcaklığında.
Orada…
Kendini tehlikede değil, evinde hisseder.
Ve evinde olan insan, konuşur.

Soru:
O halde sessizlik kötü bir şey midir?
Bir ilişkide boşluk mu yaratır yoksa yeni bir yol mu?

Cevap:
Sessizlik bazen en yetkin hocadır.
Çünkü insan, sustuğunda duyar kalbinin sesini.
İki kişi aynı anda konuşunca değil,
Biri konuşurken diğeri dinleyince olur anlaşılmak.

Ve Son Sözüm
Erkek susunca korkma.
Karanlık değildir o… sadece bir gece molasıdır.
Geceyi bekleyen gün gibi,
Sessizliğin ardında da bir söz büyür.
Unutma,
Bazı insanlar konuşarak gösterir içini,
Bazıları ise sessizliğin terbiye ettiği bir bilgelikle….
Ve bilgelik çoğu zaman şunu fısıldar kulağa,
İnsan, kendini güvende hissettiği yerde açar yarasını…
Sevildiğini hissettiği yerde iyileştirir sessizliğini.

Hayati Gündoğdu