1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
En iyi öykümü yazmadım henüz. 70 yaşıma gelsem de yazamayacağım. Çünkü en iyi hikayemizi yazdığımızı varsaydığımız o gün zaten tükenmişiz demektir. Sonsuz olması gereken koşuya kendimizce son vermişizdir.
Roman, şiir, hikaye, deneme, tiyatro, eleştiri, sohbet de sonsuz bir yol onlar hayatın içinde hayata yön veren yollar.
Hayat deneyimlerimiz ,olayları yorumlayışımızdan hissettiklerimiz de yolun tabelaları bazen yapı taşları bazen de engelleri. Yol sona ulaşmadıkça öykümüz devam edecek. Dışarıdaki sesler bir gün en iyi öyküyü yazdığımı söylese bile koşmak istiyorum. Çünkü içimizdeki ses susmuyor. İçimdeki ses hep koşmak istiyor.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
