Aç Gözlülüğün Adı:
Hırs mı, Yoksa Ahlaki Çöküş mü? Dar Gelirlinin Ekmeğine Göz Diken Bir Zümre: Bu Vicdan Size Yeter mi?
Ne acı bir tabloyla karşı karşıyayız: Bir yanda hayatını zar zor sürdüren, ev ve eğitim hayali kuran milyonlar; diğer yanda ise doymak bilmeyen bir hırsla, zayıfın hakkına çöken, zaten varlıklı olan bir kesim. Sosyal konut kuyruğundan eğitim burslarına kadar uzanan bu hak gaspı silsilesi, sadece bir ekonomik sorun değil, köklerimizi kemiren bir ahlak ve vicdan krizidir.

Bu hırsın en tiksindirici hali, eğitim alanında karşımıza çıkıyor.
"Lan sen o çocuğu kendin okutabilirsin özelde, ne gerek var başka çocukların burslarını kendine yöneltmenin?"
Milyonluk özel okullara, yurt dışı eğitimlere gönderebilecek kadar paraya sahip olanlar; kalkıp da fakir, yetim, zeki ama imkânsızlık içindeki çocuklara ayrılmış burslara, sosyal yardımlara başvuruyor. Bu parayı alırken de utanmadan, sıkılmadan bunu bir "kâr" olarak görüyorlar.
Ne gerek var biliyor musunuz? Daha fazla kazanma hırsından başka hiçbir gerekçesi yok! O burs, fakirin çocuğunun geleceğidir. O para, yoksul bir ailenin çocuğunun hayata tutunma biletidir. Onu çalmak, sadece para çalmak değil; bir çocuğun aydınlık geleceğini, bir ailenin umudunu çalmaktır. Bu, tam anlamıyla, fakirin çocuğunun okumasını engellemektir.

Hırs, sadece burslarda kalmıyor. Yıllardır süren, vicdanları kanatan bir başka tablo da TOKİ konutlarında yaşanıyor.
Üzerinde on tane evi, arabası, katı yatı, yazlığı olanlar müracaat etmiş sosyal konutlara. Devletin, piyasa koşullarında ev sahibi olamayacak, kirada ezilen gariban için yaptığı konutlara!
Lan bırakın da fakir alsın, yetim alsın! Hayatta gülmemiş o insanların yüzleri, bir kez olsun bu çatının altında gülsün. Sizin zaten lüks içinde geçen hayatınıza, bir ev daha eklemek neyinizi değiştirecek? Tek bir şey
VİCDANINIZLA YÜZLEŞİN