Agir xweşe lê xweli jê çêdibe.
Ateş iyi de külü olmasa.

Kürtçe atasözü

Baran 22 yaşındaydı diyarbakır üniversitesi son sınıf öğrencisi idi bir kürt kızına abayı yakmıştı çoktan her aşk bir delil isterdi elbette elinizde sevginizi gösteren bir şahit yok ise bu davayı kazanamazdınız kürt kızı zahra 20 yaşında diclenin asi kızı diğeri fıratın yağız delikanlısı baran hey gidi hey aşk üzerine ağıtlar yakılır mızıkalar çalınırdı Amedin bu destansı topraklarında baranın babası at nallayarak geçimini sağlayan marangoz diyap ağa diğeri Süryani güzeli zahra olunca dinler ne yazıkki bazen ayrılıklarada sebep oluyordu baba dedi baran dinler birer ayırıcı değil birleştiricidir ve ahlâk varsa facir bir kişi olmak yerine ahlâklı bir gelin almak istemezmisin dedi fakat baba Nuh dedi peygamber demedi oğlunu bir Süryani ile evlendirmedi iki seven birbirine nasip olmadı bu topraklar çok görmüştü iki ayrı dinin birbirine kavuşamadığını töre ve din baskısı ne kadar haklıda olsanız sizi dinden törenden soğutuyordu onun için İslamiyet bir hoşgörü dinidir desede baran en sonunda sevdiği zahranın gelin olduğunu gördü keşke mil çekseydim gözüme diyerek aklını kaybetti ve o güzel kürt insanı şöyle derdi atasözlerinde "Hafif akıl ağır yüktür."