Yaşadığımız sürece her insanın istediği önce sağlık,huzur ve ihtiyacı kadar bir lokma ekmek,
gerisi yalan...
Yılların verdiği yorgunluk bir yandan, kendini güvende hissedememesi bir yandan..
Kader deyip geçmemek gerek yaşadıklarına bakıp hepsini hak ettin demek yanlışların en büyüğüdür..Hatıralar, kimi zaman kaçmaya çalıştığın başarısızlıklar, umutsuz geçen günler zihinler bulandırır...
Bugün gözlerim kararıyor ve başım dönüyor. Yaşanan her gün bir film şeridi gelip geçer önü den.?
Hissettiğin tek şey yalnızlık ve büyük bir haksızlığa uğramışlık duygusu ile doludur.
İyi bir arkadaş bazen aileden biri gibidir..
Yeri geldiğinde bir ağabi ,bir kardeş bir sırdaş olmalıdır..
İnsan oğlu dört dörtlük değildir, bazen benliğini kaybedebiliyor..
Kalbimin bir kâğıt gibi buruştuğunu, sıkışıp küçüldüğünü ve nefesimin kısa süreliğine kesildiğini hissediyorum.
Nasıl yaşıyorsa öyle yaşamaya devam etmeye çalışıyorum...
Mutluluk içinde gülümseyerek hatırlanacak güzel anılara sahip olmayı denedimse beceremedim bir türlü..Geriye dönüp baktığımda yaşanmış bir boşluktu geride kalan içimde ki belkide..
Yalnızlık da bir tercihtir. Hep beklersen yalnız kalırsın, hep alırsan yalnız kalırsın. Emek vermek, beklemeden adım atmak gerekir çoğu zaman. Karşılıksız sevmeyi öğrenirsen hiç ummadığın anda sevildiğini fark edersin birden…Güzel düşünmek güzelleştirir seni…
Fakat zamanda yolculuk diye bir şey yok. Geçmişi değiştirmek imkânsız. Artık bir geleceğim var, umutsuzluğun ardına saklanamazsın, hayattan bu şekilde kaçamazsın.
Yarın huzurlu bir güne uyanmak dileği ile
Sevgilerimle…”