Göbeği kendinden önce gider,
Ağızında zehirli dumanı kendini zehirler,
Elinde son model telefonu olmazsa aklı gider,
Bizim açlarımız, modern, medeni, paylaşmaz açlar.

Yiyemediği yemeklerin yarışı çöpe gider,
Ailece modaya uymazlarsa, medeniyet küser,
Her yıl tatile gidemezlerse, eller ne der?
Afrika’nın açları, medeniyetin sömürdüğü insanlar.

Bizim açlarımızda bir enteresan, açız derler, modaya uymadan duramazlar. Gavurun sözde sanatçısını dinlemeye en az yedi bin tl gık demeden öderler. Patates, soğan çok pahalı batıyoruz derler. Bir süre önce yirmi beş kuruş poşet parasına demediklerini bırakmadılar.
Bu nasıl bir anlayış anlamaya çalışmak pek akıllıca değil. Hırsız bizdense eyvallah, gaspçı bizdense normaldir, ekmek parası. Hain bizdense dokunulmasın diye bilen.. Böyle akla zarar kaç devletin halkı var. Vatandaşın vatandaşlık sorumluluğundan, bilincinden haberi yok. Yalan söyleyenler, sahtekarlar çok rahat, doğruları söylemek kahramanlık olmuş. Sulandırılmamış doğrularımız kalmadı gibi. Herkesler alışmış rahat geçinmeye, yalan, hile, yemin, yalakalık nereye kadar. Düşünce kafalara dank ediyor. Düşmeden anlamıyoruz, Çevremize bakmıyoruz. Şeytani oyunlara çok rahat geliyoruz. Şeytanın bilgeliği karşısında, ne Siyonistlerin, nede diğer tün devletlerin, bilim insanı dedikleri akıl erdiremez erdiremiyor da. Üst akıl şunu, bunu yaptı. Şeytan diyemiyorlar. Üst akıl diyerek kendilerini koruduklarını sanıyorlar. Yazık Şeytan ateştendir. Savaşları, karışıklıkları, parçalamayı, bölmeyi, çirkinlikleri sever. Birleştirmeyi, paylaşmayı, yardımlaşmayı sevmez, güzellikleri sevmez. Şerli, piş işler, Şeytanın oyun alanıdır.
Dünyamızdaki savaşlar, Şeytani güçlerle, ilahi güçler arasında. Sırat köprüsü dünyamızdan başlar. Yüzünü şeytana dönenler cehennemlere yakındırlar. Yüzünü ilahi emirlere dönenler, azimle sadakatte olanlar cennetlere yakındırlar.
Şerli, bölücü, hainlerden, uzak günleriniz bereketli olsun,
Gönlünüze, huzurun güneşi doğsun,
Paylaşmayı sevenlere selam olsun,
Paylaşmayı sevmeyenlerin ateşleri bol olsun,
Haram zadeler ölümü kurtuluş sanırlar, oysa ölüm, ruhun beden kafesinden kurtulmasıdır. Ruh ya cennetlere yada cehennemlere yolcudur. İlahi adaletti unutanlar varsa, hatırlasın. Ruhlar ölmez, Ruhlar sonsuza kadar yaşar. Keşke ruhlarımızda ölseydi=toprak olsaydı, diyenlerden olmayız İnşa Allah.