Şaşıranlar, taşıranlar, aşıranlar..

Yaz baslangıcı.Balkonda bir yandan saksıların toprağını yeniliyor, bir yandan derme çatma yuvasında büyük bir ciddiyetle yavru büyüten kumru ile sohbet ediyorum.

- Çiçeklerimin dallarına konma e mi? Ağırlığını tartmaz ve kırılır.

Anlıyormuş gibi göz teması kuruyor benimle.Birbirimize iyice alıştık.Yumurtasının üstünde sakince oturuyor.Korkmuyor artık benden.Gözlerini açıp kapıyor.

Kapı zilinin çalması ile kumrucukla sohbetimiz yarım kaldı.Beklediğim kimse yoktu.Kapıya vardım.Gözetleme deliğinden baktım.Orta yaşlı bir hanım.Kapıyı açtım.

- Buyrun ne istemiştiniz?

-Buyuracağım tabi.

Dedi tebessümle.Ayakkabılarını çıkardı ve içeri girdi.Şaşırmıştım, zira Hanımefendi’yi tanımıyordum.

- Biz akrabayız ,

dedi ve salona doğru yürüdü.Tanımadığım bir isimle..

- Sen O’nun ablası değil misin? Ben de O’nun eşinin kız kardeşiyim.Uzun süredir bir araya gelememiştik Buraya taşındığınızı haber aldım.Cok özledim sizi çok.Abim nerede?..

- Abiniz kim?.

Durdu, yüzüme baktı ve ;

-Süleyman .Yoksa ben yanlış mı geldim.Bursa’dan geldiklerini duydum.Dedim bir göreyim.

Şimdi anlaşıldı dedim.Karşı komşum Bursa’da oturuyor yazdan yaza yeni aldıkları evlerine üç aylığına geliyorlardı.Hanımefendi gelmeden az önce ekmek alıp evine gelmişti .Balkonda saksıların toprağını değiştirirken selamlaşmıştık.

- Sizin akrabalar karşı komşu olmalı .Nefes nefese kalmışsınız, isterseniz buyrun oturun, bir nefeslenin .

Dedim.Oturmadı, kapıya yöneldi.Ayakkabılarını giydi ve karşı dairenin kapı zilini çaldı.Açan yok..Bir daha, bir daha çaldı, açan yok.Kapı duvar, sanki uzun süredir hiç kimse oturmuyor gibi.

- Bunlar eskiden de böyleydi, misafiri hiç sevmezlerdi.

Dedi, yüzüme bakarak.Kapıyı örtemiyordum ayıp olmasın diye.Zira hem kapıyı çalıyor hem de benimle konuşuyordu.Zilin ısrarlı çalışına
dayanamamış olacaklar ki genç bir kız kapıyı açtı.Msafir hemen ayağını kapıdan içeri atmıştı ki dışarı iteklendi.Bir bağırışma oldu.İçeriden altı kişi birden kapının önüne çıktı.Misafir bağırıyordu;

-Ben Süleyman’ı göreceğim!..

Süleyman Bey kapıya geldi ve görünce saşırdı, biraz da sıkılarak torununa;

- Misafire böyle mi davranılır ? İçeri alsanız a !..

Dedi .Şaşırmıştım.Durumu izah ettim ve kapımı kapatıp içeri girdim.Derin bir nefes almıştım.Garip bir duruma şahit olmuştum.Misafir karşılama yeni nesile öğretilmemişti.