Defne esat için aldıgı kesme kırital bardaklarını porselen demligini akşamdan çıkarır yıkar hazırlar kek yapar çünki esat havuçlu tarçınlı keki ve karanfilli çayı çok sever sabah kahvaltıda çayla bayılır esatım buna der cahiti tıraşa götürür banyo yaptırır cahiti sever cahitim kuzum baban geliyor keşke koşup sarılabilsen babana der gülümser bütün geceyi heyecan içinde esatın gelmesini bekler sabah kalkar kahvatıyı hazırlar çayı yapar esat gelecek esat gelecek dimi esat gelecek bekler saatler geçer vakit bir hayli ilerlemiştir esattan ses yok ne oldu neden gelmedi neden bu zamana kaldı diye endişelenmeye başlar bi anda ev telefonu çalar bütün sessizliği bütün hüznü yara yara çalar telefon telefondaki dedesidir kızım esat burada buraya gelsene seninle konuşacak mış der telefon kapanır defne beyninden vurulmuşa döner ne yapacak ne söyleyecek kalakalmıştır dona kalır aglayamaz bile defne masaya oturur çenesi elinin altında dalıp dalıp taa uzaklara gider bişey düşünemez defne kapı çalar ayça gelmiştir esatında gelecegini biliyorya defne kahvaltıya davet etmiştir ablasını hem de cahitle ilgilenir biraz diye düşünür defne kapıyı açar ablasını görünce dakikalardır direnen gözyaşları ırmak olur akar defnenin