Geçmiş zamanlarda, duygu ırmaklarından akan şiir olmuş birkaç damlanın ,
Yazarının o anki özel ruh haline mal edilmesi şairlerin büyük sıkıntısıdır .
Şairler, yazdığını gerçekten o anda yaşıyor mu?
Aşk şiiri yazan bir şair, gerçekten aşık mı oldu ?
Acı dolu bir söz yazdığında canı yanıyor mudur?
Ayrılık üzerine yazdığında o anda bir ayrılık mı yaşamıştır?
Yaz mevsiminde kış şiiri yazarken üşüyor mu,
Yağmurla ilgili bir şiir yazdığında ıslanmış mı?
Orta Anadolu’nun bir köşesinde denizle ilgili bir şiir yazıyorsa,
denize mi giriyordur yoksa keyif mi sürüyordur?
Lirik şiir yazanlar sürekli 7/24 aşk acısı mı çekiyorlar?
Şiirler yayımlandığı anda herkesin malı olur ve şairin kişisel hayatını ilgilendirmez.
Şiiri şairlere yükleyenler, edebiyat dünyasından uzak durmalıdır.
İlham ettikleri şeyler, biraz da şiiri okunur, anlaşılır ve özümsemekle elde edilir.
Şiiri duygularında yaşamak güçlü empati kurmak dünya haline ciddi bakmakla sağlanır .
Şiir söz yazmak ne kadar emek gerektirir ise okumak anlamak da bir emektir .
Şiir , Şairin ruhunun ıslığıdır . neden ıslık çalıyorsun mantığı ile bakana izah etmek de zordur .
Yazım emekçilerine Sevgi ve Saygıyla ...

Orhan Gülaçar