Nietzsche’ nin Ahlakın Soykütüğü Üzerine adlı eserinden etkilenen Freud – Uygarlığın Huzursuzluğu kitabında şöyle der:Bastırılan saldırganlık içe döner ve vicdan (süperego) oluşur.Süperego, bireyin kendi içinde “otorite” kurmasıdır.
Böylece birey artık dışarıdan değil, içeriden denetlenir.Sonuç: İnsan, başkalarına zarar vermese bile kendini suçlu hisseder.Freud’a göre uygarlığın “ruhsal bedeli” budur ve bana göre vurucu sözünü söyler: “Ne kadar medeni olursak, o kadar suçluluk duyarız.”
Şu sıralar ,bu yargı üzerinde daha çok düşünüyorum ve düşündükçe derinleşiyorum,çelişkilerim ürüyor ve verimliliğim de artıyor.
Bilmiyorum ,çok mu sevdik, çok mu okuduk, çok mu empati yaptık,çok mu hesaplaştık? Nerede hata yaptık diye sormuyorum fakat Freud’ un bu vurucu cümlesi beni etkliyor.
Sevgiler...