0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
152
Okunma
Son söyleyeceğimi baştan diyeyim:
“Kötüler, kendi cehennemlerine odun taşırlar!”
Nitekim öyle oldu.
Sabırla, sağduyuyla, vicdanları uyanık tutarak ve hakikatin yanında yer alarak bir sınavdan daha geçildi.
“İnsanlık ölmez, umut tükenmez, Allah doğruların ve mazlumların yardımcısıdır eninde sonunda!” dedirten bir acılı imtihanla sınandık bir kez daha.
Her vicdan sahibi kendi gücü nispetinde insanlık davasının bir ucundan tuttu, karınca misali su taşıdı oluşturulan cehenneme karşı, onurlu duruşun ve tavrın gereğince taraf oldu adaletten yana. Kimse kimseyi küçümsemedi, hafife almadı, Allah razı olsun dedi kim ne katkı sunduysa... İki seneyi bulan bu yüzleşmenin kimse için kolay olduğunu söyleyemeyiz. Özellikle mezalimin mağdurları için... Kanıyla, canıyla, en sevdiklerini elinden aldırırken çaresizliklerin en tahammül edilmezine uğrayarak ayakta kalmaya çalışmanın kavgasını verenlerin imanları yıkılmadı yine de... Şafak mutlaka bir gün sökecekti!
Herkesin sınavı kendine, elbette! Zalimin de, mazlumun da; vurdumduymazın, nefsine ve zaafına tutsak düşenin de ayrı ayrı imtihanı olur. Amel defterine kimin hangi notu işlendi ve hâli ahvali kendine layık bulunduysa artık! Herkese bir ders notu, bir muhasebe, bir murakabe işlemi vardır; ilmi, fikri, izanı, vicdanı ve ahlâkı ölçüsünce... Buna inanmak, buna gayret etmek ve insanın bu dünyaya gelişi sebebiyle söylersek, eşref-i mahlûk (yaratılmışların en şereflisi) olduğunun bilinciyle hangi zeminde duracağımızı bilmek esastır, mademki.
Yol uzun, yol çetin ve meşakkatli şüphesiz.
Önümüzde daha pek çok imtihan safhası var!
Kötüler, zalimler; kötülük üretmeye ve planlamaya devam edecektir, tarih kayıtlarına baktığımızda, o yüzden şaşırtmaz bizi.
Ama iyilik, merhamet, hak ve doğruluk hiç vazgeçmeyecek yine de... Dizlerimizin üstüne çöktüğümüz anda gelip yetişecek ayağa kaldıracaktır insanlık onurumuzu ve değerlerimizi...
İşte bundan şüphe yoktur. Uzak yakın, doğrudan veya dolaylı canlı tanığı olduğumuz safhalarıyla bu süreç bize şunu öğretmiş ve hatırlatmıştır en azından.
İNSANDAN UMUT KESİLMEZ!