Mutluluk Testisi

Bir zamanlar uzak bir köyde, herkesin “Bilge Dede” dediği yaşlı bir adam yaşarmış. Köylüler ne zaman bir dertleri olsa, ona danışır, onun sözleriyle ferahlarmış.
Bir gün köyün gençlerinden biri, gözleri öfkeden dolu bir hâlde bilgenin kapısını çalmış..

“Dede, ben artık mutlu olamıyorum. Herkesin benden fazlası var, herkes benden daha huzurlu. Söyle bana, mutluluk nedir? Nerede bulurum?”



Bilge Dede gülümsemiş, içeri girip küçük bir testi getirmiş. Testinin içine biraz su koymuş, sonra gence uzatmış:

“Bu testiyle köyün etrafında dolaş. Ama dikkat et, içindeki suyu tek bir damla bile dökmeden geri gel.”



Genç şaşırmış ama denileni yapmış. Tüm köyü gezmiş; dağları, çiçekleri, insanları görmeden, sadece elindeki testiye bakarak yürümüş. Döndüğünde, dede gülümsemiş:

“Ne gördün yol boyunca?”



Genç başını eğmiş:

“Hiçbir şey... sadece testiyi düşürmemeye çalıştım.”



Bilge Dede, testiyi elinden alıp yeniden doldurmuş, bu kez gence demiş ki:

“Şimdi yine dolaş ama bu kez etrafına iyi bak. Kuşlara, insanlara, rüzgâra… Sadece suyu fazla dökme.”



Genç ikinci kez yürümüş. Bu kez kuşların cıvıltısını, çocukların kahkahasını, çiçeklerin rengini fark etmiş. Birkaç damla suyu dökmüş ama kalbi hafiflemiş. Dönünce dede sormuş:

“Ne öğrendin evlat?”



Genç gülümsemiş:

> “Mutluluk, suyu hiç dökmemek değilmiş. Giderken etrafı da görebilmekmiş.”



Bilge Dede başını sallamış:

> “Doğru. Hayat da o testi gibidir.
Sadece yükünü taşırsan hiçbir güzelliği göremezsin.
Ama güzellikleri izlerken de testini unutmamalısın.
İşte denge işte mutluluk budur.”



Mutluluk, kusursuz bir hayat yaşamakta değil; sahip olduklarını taşırken etrafındaki güzellikleri fark edebilmekte gizlidir...


S.K.