33-

Sevgi nedir.
Ihlamur tadında, kaplıca ısıca’lığında, limon sarılığında, Akdeniz ılımanlığında Karadenizli sonbahar ikliminde…Güneş alaca bulutların arasından yeşil çam tepeciklerin doruğundan doğdu ilçenin üstüne… o yaklaştıkça bulutlar silikleşti… mavi gök tüm güzelliği ile gülümsemede…
……………..
Ve ben sevgilim x’in yolunu gözlemekteyim. Toprağın yağmuru, yağmurun rüzgarı susuzun suyu beklediği gibi… baka baka tülleri eskittim… kırmızı aşk güllerinden dokunmuş aşk ve özlem tülüne döndürdüm…

Sevgilim benim…
Boynu bükük bir sahil zambağı… yaralı bir güvercin…gönlümü kıvılcımlandıran… sonbaharımı yaz bahar eden… içimde kaplıca sıcaklığında , nevruz suyu gizemiyle güç ve enerji veren sevgilim…
………………

Seven gönül ışıldar ; ışıltısı göze vurur ; nur olur, güneş gibi, dolunay gibi yüze yansır… Sevmeyen gönül paslanır, demir oksit, bakır oksit oluşur. Hayata hep küsülü, gönlü yaslı… kendisiyle barışık olmayan, olamayandır. Ne mutlu sevene… ne acı, ne yazık sevmeyene, sevilmeyene…
Sevme nedir… sevme organı neresidir… sevme, gönül denen duygu… kimine göre yeri kalptir, kimine göre beyindir… Her nere olursa olsun, insanı insan eden en belirgin en yüce, en kutsal bir duygudur… İncinse de incitmeğe kıyamayan saygıdır saygınlıktır sevgi... 5.11.2001/Cide
S.47-48 53